Yazıyorum kalbimi her gün sana yeniden
Kaçmıyorum asla aşkın acı selinden
Güvendiğim zaman
Görmediğim yüzün
Savunduğum duygum
Aslında ben bir korkuluktum
Gözlerinin önünde serpilip beliren
Sen sevimli bir kedi
Alımlı bir ceylan idin
Saman kalbime işleyen
Duraksamak istedim işte o an
Bir gül değilim ki ben
Kalplere sevgi gülücükleri saçan
Bir ömür olamam ki ben
Yaşama anlam katan
Beni sen! Allayıp pulla
Gönlünden bir demet çiçek yolla
Aşk bilhassa Sorulur
Yaşı geçmiş güzele
Al gönlümü yoğur dur
Aşı gelmiş bezele
Aşk neleri doğurur
Baktığın gibidir güneş rengim
Bıraktığın gibidir sana sevgim
Olduğun gibidir seven ‘ben’ 'im
Olduğum gibidir aşka kinim
Çabaladım boş yere yad ellerde
Anlık oluşlarda buluşmayı bulunmayı
Kavuşmayı koşuşmayı severim
Bir arpa boyu yol kat etmeden
Bir hayat boyu seyire öykünerek
24.05.2001 - İstanbul
Antartikadayım
Beyazın yansısısında soğuğun dansında
Zaten titrek bedenim
Giysinin buğusunda sıcağın kuytusunda
Antartikadayım
Adını sormasam rengini bilemeyecek miydim
İnce sarı bedeninin
Denizine giremeyecek miydim
Masmavi gözlerinin
Düşlemlerimin karabasanı olmayacak mıydın
Ellerimin kazıntısında
Düşümde bir güzel
O ne bilmiyorum
Bazen beyazlara bürünüyor
Bazen sevgilerle görünüyor
Bir an ruhu ruhuma doluyor
Sonra birden küserce soluyor
Edim Taşmadan
Söz aşmadan çukurunu
Sis dağıtmadan
Güz ağlatmadan ufkunu
Ne söylenecekse söyle
Bir çare...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!