İs kokuyordu belki sokakları ama
Tan vakti yar gülüşüyle başka güzeldi...
Bul demişti içimdeki ses bir vahiy gibi 'bul! '
İs kokan sokaklarında mis gibi yari buldum İstanbul...
İstiklal'de tutuştu tutuşan eller
Alabora olmuş benliğin,
Karışmış birbirine dışın ile için,
Söyleyin ey gafiller,bu acizlik ne için?
Biz hakkı içeriz üç yudumda
Buyrun taze kanları siz için!
Üzerinde hakkım varsa helal et dedim
Sen,tüm haklarımı helak ettin
Yönünü yönüme tek taraf et dedim
Sen seni taraf değil,beni bertaraf ettin...
Mümkün değildi belki imkansızı mümkün kılmak sende
Aşk için biriktirdiğim bozuklukları sende bütünlettim
Ne elimin kiri,ne de alın teriydi
Üç kuruşluk tebessüme,bin yıllık göz yaşımı takas ettin
Fikrimce faizsiz olmalıydı aşk;
Ama sen ticaret zannettin...
Geçmişi geleceğe taşıyan sandalımıza vurdun darbe
Soktun sadakatimi güvensizliklerle adaletsiz harbe
Ölümü öldürmüştüm ben hiç süphesiz sende
Ruh ebediyete uçmadan,öldüm sayende...
İlk sıralardan çıkıp son sıralara yerleştin
Senin yüzünden o adam başkasıyla şimdi.
Senin yüzünden o kadın mutsuz.
Ne olurdu aradan çekilseydin!
Gereken yerde yoksun,
olmaman gereken yerde fazlasıyla varsın.
Gitsen diyorum,
Tek bir kelime var dilimde;
Keşke...
Adım yazı olup alnına değse keşke.
Belki sıkça yakar canımı bu iğne,
Belki derler Yanmak niye?
Sorarım soranlara,
Ebedi bir sönüş varsa ucunda
yanmamak niye?
Karanlıkta belirir düşünceler
Avuntular ay ışığına saplanır...
Bu yüzdendir geceyi sevişlerim
Gün ışığında gizlenir çelişkiler;
Kimse bilmez,
Yastık altına saklanır zoraki gülüşler...
Bakış açılarımız farklıydı.
Çünkü benim bakış acılarım vardı.
O tozpembe görüyordu her şeyi
Ben çoktan çıkarmıştım hayatımdan tozlu renkleri...
Gel gelelim,ben gelleri çakarken çivilerle hayatıma,
Kuş beyinlidir yüreğim,
Yuvasını yanlış yere yapacak kadar...
Gagasında umut dolu çalılar,
Yuvası kanatlarına zarar...
Kuş beyinlidir yüreğim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!