Sefil Selimi Şiirleri - Şair Sefil Selimi

Misafir olduğum hanede köyde,
Yüzler başka başka öz başka başka.
Her vardığım ilde, ayrı bir gayda,
Teller başka başka saz başka başka.

Aynı tezgah ayrı ayrı dokumuş,

Âşıklar aşk ile yaşar,
Ahüzara belendikçe.
Kaynadıkça kaynar coşar,
Zordan zora belendikçe.

Zarım zorum kazanç kârım

Şöyle garip bencileyin,
Diyen Yunus, denilen ben.
Reva görüp inceleyin,
İnce derde yenilen ben.

Musluk suyu, su musluğu

Ayşe Döne kalık kaldı,
Fatma'ya yer bulamıyom.
Çalık çolak, düğür oldu,
Satmaya er bulamıyom.

Kır kısırak gulun attı,

Gez bileni gez alanı,
Alanı alana bağla.
Bu alan ki aşk alanı;
Bulanı bulana bağla.

Ne bulandır ne de bulan

Yüzük olup takılayım,
Yâr elinin parmağına.
Âşık olup çekileyim,
Yâr yolunun çarmığına.

Kâkülüne tel olayım,

Muhammed'e beli dedim,
Rahman benim kul benimdir.
Kur'an Hakk'ın dili dedim,
Ayet benim, dil benimdir.

Her sıfatı var eyleyen,

Yürü hele dayı yol sona ersin,
Durma terin aksın yorulup bıkma.
Koru dola payı el sana versin,
Kırma yârin baksın kırılıp yıkma.

Karayı ak etme, akları kara,

Yara alıp yaralandık,
Yaraladı cahil bizi.
Safa girip sıralandık,
Karaladı gafil bizi.

Her cihette bulduk huzur,

Kıyak çek, yağ yak,
Yerin bol olur.
Kandırmaya bak,
Kârın bol olur.

Her şey tersine,