Sefil Selimi Şiirleri - Şair Sefil Selimi

Derde düşersin,
Düşme düşürme.
Zorda şaşarsın
Şaşma, şaşırma.

Boşa yorulma,

Elinden içtiğim mey ile bade
Zehir miydi ey dost vay yıktı beni
Külhana çevirdi tenini sade
Morul morul tümden oy yaktı beni

İnan ki sözümde yoktur hiç hilaf

Bostancıdan karpuz aldık,
İrisi mebus emmiye.
Çoban durduk, ortak olduk,
Sürüsü mebus emmiye.

Kendisi sarayda kaldı,

Selâmsız savuşma öyle,
Ermeğe gel erenlere
Zikredip Ali'yi söyle,
Görmeye gel erenlere,
Ali'ye can verenlere.

Bizler ölü, onlar diri,
Ali ölmez, evrenseldir.
Bu kelâmı anlar diri,
Veli ölmez, evrenseldir.

Hak dinin kitabı Kur'an,

Gök kubbeysen yer yüzüyüm
Rahmetini kesme ey can!
Pak cübbeysen ver de geziyim,
Hikmetini kısma ey can!

El çekersen şayet benden,

Seni görmek için geldim,
Dış kapıdan geri döndüm.
Boynu bükük, mahcup kaldım,
Dış kapıdan geri döndüm.

Ses gelmedi, çıt çıkmadı,

Hak yolunu sorar isen
Bir rehbere gitmeye bak.
Gül bağına girer isin,
Bülbül olup ötmeye bak.

Dağlara konuk olursan,

Açık sözlü ol.
İçli dişli gör.
Seçik sözlü ol,
Dilli dişli gör.

Yar yarası zor,

Behey ham kelek,
Er de erdim de,
Ey aptal salak
Gör de gördüm de.

O çark-ı felek,