Sefil Selimi Şiirleri - Şair Sefil Selimi

Yurdumda varlık çeşmesi,
Hörül hörül hörülüyor,
İstikbalin şelâlesi,
Şarıl şarıl sarılıyor.

Çağdaş uygar merhalesi,

Yetişmesi zor,
Derilmesi hoş,
Katışması zor;
Görülmesi hoş.

Edersen merak,

Çok düşün az konuş,
Az az ye, az uyu.
Özden de öz konuş,
Az söyle yaz deyi.

Yarasın her cana,

Can arıya can arıya
Can canda can arıya,
Arıya insan arıya,
Benzer tende can arıya.

Gül dikene gül dikene

Ademin gönlünde yaşayan Hüda
İnsandan seslenir sen ve ben değil
Kudret nidasıdır duyduğun nida
Tenin Rahman evi boş bir in değil

Başımı kesip de mızrağa takma

Ah edip çırpınan bülbüle döndüm
Biçare dolaşır güle varamam
Aramaktan bitkin düştüm yorgunum
Kendime gelip de dosta varamam

Bilen var mı acep aşkın bağını

Benim bedenimde yara başladı
Dağlardan amansız çöktü bağrıma
Kaydı sıra sıra bana taşları,
Felek külfetini çekti bağrıma.

Elaman bağırttım duyulmaz oldu,

Göz dediğin göz,
Bakanın gözü,
Gözlediğin göz,
Hakanın gözü.

Yükümüze bir,

İçimde dert yükü yaralar kanar.
Sevdiğim karşımda dargın baktıkça.
Derdimi bilmeyen sarhoştur sanar,
Nazlı yar geriden gergin baktıkça.

Aşkın kudretinden gözlerim döner,

Her aşığın sevdiği var yâri var
Benim yârimdeki başkalık başka.
Güzel çoktur ayrı ayrı yeri var
Benim yerimdeki başkalık başka.

El âlemin yari tarife sığar,