Sefil Selimi Şiirleri - Şair Sefil Selimi

Toprak ile su olmasa,
Bu alem diri olmazdı.
Hava ile gün olmasa,
Varlığın biri olmazdı.

Et-kemikten yapılan ten,

Yad yok, dost çoktur,
Sen sen olursan,
İlâhi takdir,
Örnek alırsan.

Kudretin seyri,

Yola gel iz sür,
İzden ize git.
Göle dal öz yer,
Özden öze git.

Sütündür toklar,

Baktığını yakıyorsun,
Güneş midir gözündeki?
Şimşek gibi çakıyorsun,
Hikmet midir özündeki?

Kırk güzelin eşi misin?

Kıymet ver oku,
Özünde taşı,
Bu sevda yükü,
Gözünde taşı.

Yada bildirme,

Lime lime limelendim elinden
Limem feryat eder dost yetiş yetiş
Pare pare parelendim elinden
Paremden kan gider dost yetiş yetiş

Oylum oylum duman çıkar serimden

Anlamanız şart,
Lokman iseniz.
Bende ince dert,
Derman iseniz.

Her sırdan gizli,

Kainata hayat veren,
İlim, tahsil, kültür, mahsûl.
Dünyamızda temel kuran
İlim, tahsil, kültür, mahsûl.

Okumakla geçsin yaşın,

Görünmez amma duyulur
Seyranî söz mayasıdır
Bakışı kantar sayılır
Seyranî göz mayasıdır.

Kırk kez düşün bir kez konuş,

Sadık olan dost ararsan,
Mezarlıkta mezar taşı.
Yıkılmaz mekan ararsan,
Mezarlıkta mezar taşı.

Kurda kuşa vermez seni,