Sefil Selimi Şiirleri - Şair Sefil Selimi

Sen ağladın benim için zar ettin
Sazım senden başka dost bulamadım
Bağrıma yaslandın kolumda yattın
Sazım senden başka dost bulamadım

Kedere battımsa benden çok battın

Nefsi, kibiri öldür,
Kıranlar kırsınlar seni,
Özünü sevgiyle doldur,
Vuranlar vursunlar seni.

Hiç kimseye yara açma,

Tipim sevilmeyen bir tip,
Özüme gir gör sen seni.
Dış tarafım sanki boş küp,
Sözümde dur sor sen seni.

İçim kara dışım kara,

Sevdiğim ant içip söz vermiş iken
Bilmem ki nedense küs kalmış bana
Sevda can evime köşk kurmuş iken
Habersiz göç etmiş yas kalmış bana

Vardım hanesine virana dönmüş

Seyranî'den söz etmek zor.
Dildir lisana sır vermez.
Yaktı beni alevden sor,
Küle dumana sır vermez.

Durduğu yer köşkler köşkü

Aklım fikrim kabul etmez,
Ben yaparım el taşlanır,
Gönlüm doğru yola gitmez;
Tez saparım yol taşlanır.

Gözlerim hep yanlış görür,

Dereye dere,
Taşlara taştır.
Karaya kara,
Hoşlara hoştur.

Yaylalara yaydır,

Tatlı canımdan geçerim
Seni gördüğüm anda
N’olur beni ret eyleme
Sana vardığım anda

Bir acayip hale girer

Kara yer üstünde karalı dağlar,
Eriyip karışır yine toprağa.
Gelenle sevinir, gidenle ağlar,
Çürüyüp karışır yine toprağa.

Eksilmez tartısı kısayıp uzar,

Sözüm hot ben hot
Alırsan ucuz.
Manası kat kat
Bulursan ucuz.

Ne güzel dilek,