Sefil Dostum Şiirleri - Şair Sefil Dostum

Güz gelince ağaçların
Hüzünlenişini bilirim
Sararmış yaprak gazelin
Sarmaş dolaş uçuşun görürüm

Poyrazın savurturşu

O gül yüzlüme var mesajım
Özledim seni haberin var mı
İçimden geliyor ince bir sancı
Dayanamıyorum haberin var mı

Sana neler oldu acep bilmem ki

Gönül yorğun yolcuya benzıyor
Gürbet dikeni batıyor özledıkce
Ömrü kısalmiş yarı görmek ısterken
Gürbet dikeni batıyor özledıkce

Bahcenden güzel gecmez olursa

Kış gelmiş havalar soğumuş
Gülen yüzlüm soğukta üşümüş
Yüzündeki tebessümü bir hoşumuş
Dosta isyan sitem eder gibiymiş

Dünkü soğuk günümdeyken

Söyledim sana sırımı
Verirsen sen de elini
O tatlı sohbette dilini
Tutar mısın gülüm sözünü

Korkuyorum gelmekten

Karlar düşmüş kirpik üstüne
Benim kuzum sanki yatıyor yerde
Soğuk havalar bir türlü ısınmıyor
Aradım bana isyan şikayet ediyor

Yazın gelişin sadırla bekliyor

Oturmuş garda otobüs bekler
Soğuktan dudakları çatlamış
Köyüne gitmeye korkusu var
Şu benim deli divanemin

Yaşı gençtir ama işi yoktur

Beni inkar eden kız
Söyle söyle bede içtiğimizi
Karanlık sokaklarda gecelerde
Söyle söyle gizli öpüştüğümüzü

Bulmuşsun bir kendince saf

Ben sevmiştim hakk gibi
Söyleyemedim sözlerimi sen gibi
Lokma misali yuttum halal gibi
Seyleyemedim sözlerimi sen gibi

Sevmiştim seni bir huyundan

Özlemim dönüştü üzüntüye
Yar severim çilemdir diye
Gün gelir biter elbet diye
Sevdiğimin hayalini kurarım

Cevherim benim göz göz oldu