Sefil Dostum Şiirleri - Şair Sefil Dostum

Mektuplar yaza yaza bendimi şair sandım
O dost da yazar mektup gelir sandım
Seni kendime benzer sandım
Acep işin gücün beni eylemek mi
*
Gökteki kumrulara sözler sordum

Sevgim senin için bir direnişti
Her hoz koşul altından kalkmıştı
Bunu da üstelik ispatlamıştı
Onun inancı kuvvetinde sen dosttun

İnsanı sevmek gayet güzeldir

Dostum çaresizliğime niçin darılmış
Ondan ayrılmaya niye karar almış
Bundan böyle gülümün üzüntüsü olmuş
Onsuz yaşamaya karar mı veriyorsun

Ellere duyurmasaydım ne olurdu

Tam unudum bitmişken
Karşıma çıktı yar birden
Dalgınlığımla iç içeyken
Karşıdan bir ses geldi birden

Baktı bana da hatır sordu

Kadında keramet yok deme
Arab' ın diliyle söyleme
Bektaşi dergahında görünene
Kadının yüzünde peçe olmalı deme

Kutsallık kadında saklı gizlidir

Kapıdan geçen hatırım sordu
O vicdansız sesini mahrum etti
Sarmaş dolaş olduğumuz yılları
O vicdansız anılarını yok saydı
*
Göremedim neden bilmiyorum

Dostum diye canana sarıldım
Ondan gelen her söze inandım
Beni seven biri diye sandım
Acısını çeken yine çileli oldum

Beni kandırışına çok üzüldüm

Beni unut diyen o yar
Son sözüm son sözlerim
Bahtından gülmeyenime
Son sözüm son sözlerim
*
Nerdedir diye çağırır

Ben sana olan gizli aşkımı
Tanınmayan sözlerle anlattım
Kimseye söyleyemedim sırrımı
Tanımayan sözlerle anlattım

Çok asaletli asil bildirdim

Niye ağlarsın sen gülüm
Dost Yeter i mi görmek istedin
Hıçkırıkların çok acı verdi
Dost Yeter i öldürmek mi istedin

Ağlama kurbanın olayım gülüm