Sefil Dostum Şiirleri - Şair Sefil Dostum

Gözlerim yarim görmüyor seni de
Ellerim ellerini tutmuyor bak artık
Gönlümde öldürdüm mü sen de beni
Mezarım kazarsın ellerinle bak artık

Bir yanıyorsun bir sönüyorsun

Aşılmayan dağlar karlı gözüküyor
Bu gönül yorulmuş durmak istiyor
Varıp yarin yanında olmak diliyor
Bu gönül koynunda uyumak istiyor
*
Ateş almış duman duman tütüyor

Odamın içinde hüzün var
Bugün niye mi gamlıyım
Sevdiceğim aklıma düştü
Bugün niye mi efkarlıyım

Her günüm birbirini tutmuyor

Şu benim öğüdümü tutmayanım
Şimdi bir kötüden ders alıyor
Sinesinde yanan ateşi ile canım
Şimdi bir kötüden öğüt alıyor

Bir ayarsız çıkmış karşısına

Kayıp ettin ela gözlüm beni
Kıymet bilmeyenlere anlatışınla
Mücevherdim ben senin elinde
Bir pula değiştin de ucuzlatdin

Elin kosesine hesap yapar da

Bazen coşkundur bazen suskundur
O dostun bana karşı şıtdetli olduğu gibi
Nedir bu çilem nedir bu sevdam dır ki
Ayılmayan bu divane gönlümdendir

Denizin güzelliği ile derinliğinden

Amansız tuttu bir anda ağrı
Deldi göğsümü yar sancım
Kurtlar yedi sinemı of ne acı
Derdim içerden yar sancım

Ekmeğim suyumu içemez oldum

Vefasızım senin için ağladım
Derdim senle başladı davamsın
Savaşmaya sözüm hükmü kalmadı
Derdim senle başladı davamsın

Aradım seni köşe bucaklarda

Yarabbim yarabbim
Kullarında telaş gördüm
Sen imişin dünyayı kuran
Kullarının uğraşısını gördüm

Yarabbim yarabbim

Benim dostum mutlu olmuş
Sızlayan yarasını dindirmiş
Günlerı her gün bayram imiş
Yarasın saran bir dostu olmuş

Bundan böyle olacak o dostum