Sefil Dostum Şiirleri - Şair Sefil Dostum

Dünyamı gizlice yakarım
Ah o beni sevip sarsa
Yurdumu tek ederim
Ah o beni sevip sarsa

Her yılımı sabit tutarım

Benim gurbetten ta dost köyüne
Sevgisi özlemi var güzel dostuma
Bu sözler kaygılı müjdesi sevdiğime
Acısı sancısı var güzel dostuma

Dostumdan bana sıkıntıları sıcak sıcak

Sen de niye bu kadar inat ettin
Kararından bir türlü dönmeyen yar
Sonunda anladın çok pişman oldun
Sözlerinden bir türlü dönmeyen yar

Laf üstüne laf söyledin durdun

Dostun bir sözü bana dokundu
Neyleyim bundan böyle eğlenmeyi
Varıp can gözüyle seyir eylemeyen
Neyleyim bundan böyle uzun ömürü

Dost çağırırım gel beri diye

Beni merak edip şüphe duyanlar
Öyle sanırım ki canım telaşıyım
Yüce hakkın yarattığı mükemmellik
Çyle sanırım ki canım telaşındayım
*
İyi olmak güzel olmak insandır

İçime düştü bir gerçek duygu
Ondört şubat dediler ne hoştur
Niye beni tebrik edersin çocuk
İçten sevgi dostum andim seni

Anladım dostları anma günü dediler

İsyanım bir güzel kumruya
Aşık olduüum o güne küskünüm
Her kederimi o zaman aldım
Verdiği çarelerer küskünüm
*
Arayıp sorma da yaşarken

Onüç gün oldu veasızımı kayıp
Görüp de tanıyanım var mı yüzünü
Müjdesine koydum tatlı canımı
Görüp de tanıyan söyledi mi vaadimi

Yaşardı doğduğu kasabasının köyünde

Ah eyleyip ağladım yar içten
Çaresiz üzgünüm senden yana
Görmedim gül yüzün uyanamam
Özledim versen bir buse bana

Yanardağ mıyım neyim ben

Yari özlemekle geçiyor günlerim
Eğlenip gönlüm diliyor dostu görmeyi
Ne bir umudum kaldı ne bir tesellim
Ararım bundan sonra hep dost dost diye

Özlemim içerden susuyor ciğerde