Sefil Dostum Şiirleri - Şair Sefil Dostum

Düşünürsün sevdiğim güzelde
Sefa sürermiş huzur içinde diye
Gerçek olan bir şeye de var ki
Sensiz sefa huzur yokumuş bana

Niye böyle oldu sonumuz bizim

Ben sevdiğimi çok özledim
Gitip onu görmakde diledem
Yanında yatıp uyumak istedim
Ölmeden muradın almak istedım

Sevdiğime ben aşık olali

Sevilmek için yalvermam bilesin
Beni seven yar sonra darılır
Korkarım adım senle çıkmasın
Beni seven yar duyarsa üzülür

Gönül bu ferman dinlemiyor

Niye bu kadar hürmetsizlik edersin
Sen sevgiden mi ilgiden mi bıkmışsın
Senin sevdiğin abur cuburdan mısın
Sen sevgi dilinden anlamaz mısın

Kötüye sen aşık olmuşsun bile

O vafasız bana özünü değiştirmiş
Hiç üzülüp incinmeden busun dedi
Benim silahımla tetik çekip de vurdu
Sanki zalim senin hiç suçun yok idi

Niye beni bu güne kadar oyaladın

Yine gönlüm coşuyorsun
Rüzgarlarla bile yarışıyorsun
Gemi misali sallanıyorsun
Rüzgarlara yelken açıyorsun

Gökte süzülen şahin gibisin

Hey can ağlayana karşı
Eğleneceğim diye gülme
Ateşiyle hak aşkıyla yanana
Sen körük ile girme yesın

Tanırsın sen kendini

Duydum ki sevdiceğim perişan olmuş
Onun sevdiği onu niye aldatmış
Sen nerdesin diye mektubunda yazmış
Onun sevdiği ona niye karalar bağlatmış

Yirmisinde ama saçlarına aklar düşmüş

Gece ay ışığı yamaca vurmuş
Oy gelin gözler mahmurlaşmış
O delikanlı kendini vurmuş
Oy gelin bahtın sana uygun mu

Yokuş aşağı inen kızlar da

Sen can olgun isen anlasana halimden
Gençliğe hizmet etmez misin ilimden
Onlara büyük destek olmaz mısın eğitimden
Maddi değil manevi psikolog olmaz mısın

Zaman azmıştır bu nesilde