Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

GERİ DÖNMEZ.


Sus ağlama sus gözlerim,
Yandı gönül kolay sönmez,
Anma artık sus sözlerim,

Yalnız senin için ne canlar yaktım,
Kin gütme deseydin gütmezdim inan.
Saymadım ardıma kaç kere baktım,
Kal desen kalırdım gitmezdim inan.

Sevince taşımam içimde gurur,

Geceler gizliyor göz yaşlarımı.
Sensizliğe ağlıyorum seninle.
Seni seviyorum;
Gülmeyi,yaşamayı ve hatta nefes almayı sevdiğimden çok.
Korkuyorum;
Seni sevmekten değil de sevilmemekten.

Kışta bile hep baharsın,
Sensin övülecek kadın,
Güneş batar sen doğarsın,
Söyle aşk mı göbek adın.

Dudakların nar kırmızı,

Bir bakışın bende harbi başlatan
Hangi güç sevgiyi kalpte dışlatan
Bir tek sensin canda canı yaşatan
Bende gönül işgal sensin kuşatan

Gönül kalesinin bendini aştın

Kimsenin fırçası aynası değil,
Hep aslı gibidir sedat kocabey,
İyi kulak verin aynısı değil,
Hep aslı gibidir sedar kocabey.

Şiirle övdüğüm yerdiğimde var,

Başındaki fırtına biraz olsun diner mi?
Bıraktığın resminle her akşam baş başayım,
Kalbin beni sevmeyi, bir kez daha dener mi?
Benden nasıl vazgeçtin hay aklına şaşayım,

İzlerini silmedim üzerinden masanın,

Hani kaçar gibi gittin ya burdan,
Ta o gün bu gündür içim yanıyor,
Her gece içtiysem hep bu kahırdan,
Her şey bıraktığın yerde duruyor.

Saçına taktığın tokaların da,

Şu yalan dünyanın penceresinden,
Bakıyordum ama demek ki kördüm,
Türküler söylenir her yöresinden,
Sabrettim sonunda güneşi gördüm...

Sinemin üstüne siper kazıldı,

Sen gittin gideli gönlüm kafeste
Hasret boğazımda kör düğüm gibi
Dilimden düşmüyor o hazin beste
Yaşıyorum işte gördüğün gibi

Umutlar gönlümden hep göç ettiler