Yaşamak gerek şöyle doya doya sindire sindire
Bir kelebeğin ömrüne eş değer hayatlarımız artık ne de olsa...
Sedat Kesim
Çırılçıplak koynundayım şu yalnızlığının
Ben hayalinle sevişiyorum
Ya sen
Hiç soğumaz mı yatağın
Sabahların hiç olmaz mı senin
Söyle şimdi sen kimin koynundasın...
Yıldızlar kanıyor gökyüzünde,
Gece, sessiz bir ağıt gibi uzanıyor.
Ay, solgun yüzünü saklıyor bulutların ardında,
Ve bir rüzgar, usulca hıçkırıyor.
Zaman duruyor sanki bu anlık boşlukta,
Kızıla boyanmış bir gökyüzü gördüğüm
Kızıla boyanmış bulutlar
Mor dağların eteklerinde tütmez ocaklar
Güneşin sarısı düşmüş sulara
Mavisi gözlerinde gökyüzünün
Çok uzaklarda bir çocuk ağlar
Hep bana diyorsun sen böyle bir dünya yok
Ne güzel hayat seninkisi ağlamadan gülmek yok
Nasıl olur bilemezsin sevilmeden sevemezsin
Bak yine söylüyorum ağlamadan gülemezsin yar
Doğarken ağlıyoruz gülenimiz var mı
Bir sonbahar akşamıydı dökülürken yaprakları
Sensiz sessiz vurur cama sonbahar yağmurlarıydı
Dönemem ki sana yeniden tutamam ki ellerinden
Damla damla gözyaşlarım dökülürken gözlerimden
Birgün ansızın çalıversen kapımı
BİLMEDİĞİM BİR ŞEHİR OLSAN MESELA
BİR ALLAH'IN KULU DA TARİF EDEMESE GİDECEĞİM YERİ
VE BEN KAYBOLUP DURSAM HEP SENDE ÖYLECE...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!