Ensem’in kökünde bir hayat
Oysa yeşermek istiyor en tazesinden çiçekler
Soluk mavi bir gökyüzü üzerinde evlerin
Sanki ağzından ateş saçan ejderhalar gelecekler
Bu mor dağların arkasında ne var
Bir gün daha bitti;
Ben yine çok özledim ve sen yine gelmedin
Zemheride üşüdü hayallerim
Sürgün edildim senli düşlerimden
Bir meçhule yürüyordum sanki
NE OLURDU BİR YUDUM ALSAYDIN BARİ BU AŞKTAN
ORTA ŞEKERLİ DEĞİLDİ YAŞADIKLARIMIZ BELKİ
AMA KIRK YIL HATIRIN KALIRDI BENDE EN AZINDAN...
SEDAT KESİM
Her gün bir başka yoruyor beni
Şu yalan dünyada gün sayıyorum
Her gün bir başka vuruyor beni
Yaşamak istesem de ölüyorum
Kimi zevk içinde çağlar
ACIMI İÇİME ATARIM DESEM ATAMAM
AVUTURUM GÖNLÜMÜ DESEM YALAN UNUTAMAM
ÇEKİPTE GİDEMEM CESARET EDEMEM
BİLİYORUM FARKINDAYIM BENİM Kİ HEZEYAN
ACISI BENDE KALIR ANISI NEYE YARAR
Bilirim ben o hüzünlü bakışları
Uzaklara dalar gider iç çekişlerinle
Bilirim ben o hüzün dolu bakışları
Yaşanmışlıkları belki de acı dolu hatıraları
Kanatırcasına maziye dalıp giden gözlerin
HÜZÜN MISRALARI DÜŞÜYOR GECEDEN YERYÜZÜNE
YİNE BİR YERLERDE AYRILIK ŞİİRLERİ YAZILIYOR NE YAZIK Kİ BİRİLERİNE...
Gün gelirde bir gün söner fenerimiz bizimde
Gideriz ağır ağır o sessiz yoldan
İşte o zaman kopar kıyametimiz şüphesiz
Ölüm bir son değil başlangıçtır inanırsan...
Sedat Kesim
İnsanın babası ölür mü hiç
İnsanın babası ölür mü hiç
Dediği gibi Cemal Süreyya’nın
Yıkadılar aldılar götürdüler
Ne acelesi vardı oysa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!