Çıplak bir kadından daha da edepsiz duyguların
Sevişir durur geceden sabaha kadar yalnızlığımız
Ah şu duvarların dili olsa da konuşsa
Sıcak yataklara kalmayacak belki de pişmanlığımız
BİR ELİMDE VALİZ VAR BİR ELİMDE UMUTLARIM
YÜREĞİM DE İSE BİLİNMEZ BİR TELAŞ
KÖHNE BİR TREN İSTASYONUNDAYIM
SANKİ GİDİYORUM MEÇHULE BENDE YAVAŞ YAVAŞ
UMUDA YOLCULUKTU BENİMKİSİ OYSA
Geceme düşen hüzünlü bir şiir gibisin sevgili dudaklarımdan dökülen
Biraz Özdemir Asaf’sın biraz da Necip Fazıl
Kimi sevsem hep sensin sevgili Atilla İlhan misali
Biraz Nazım Hikmet’sin biraz da Yahya Kemal Beyatlı
Seni anlatamaz o büyük şairler
Kusuruma bakmasınlar
Geceme düşen hüzünlü bir şiir gibisin sevgili dudaklarımdan dökülen
Biraz Özdemir Asaf’sın biraz da Necip Fazıl
Kimi sevsem hep sensin sevgili Atilla İlhan misali
Biraz Nazım Hikmet’sin biraz da Yahya Kemal Beyatlı
Seni anlatamaz o büyük şairler
Tarifin imkansız teşbih’in zor
ÖLÜME BİLE DÜĞÜNE GİDER GİBİ GİDEN BİR MİLLETE KORKU NEDİR DİYE SORMAYIN
İŞTE VATAN SEVDASI TAM DA BU OLSA GEREK...
Yakmış gökyüzünün mavisini hayallerim
Safran sarısı bir geceye satmış düşlerini
Kıpkırmızı bir deniz gözlerimde uçsuz bucaksız
Odamınsa dört duvarı cellat canımı alıyor öyle zamansız
Sedat Kesim
Yalnızsın;
Duvarlar gibi pürüzsüz ve soğuk
Yalnızsın işte;
Tepeden tırnağa yalnız
Bir baştan bir başa koca bir boşuk
Şafak söküyor ve yıldızlar sönüyor gökyüzünde
Alaca karanlık bir gecenin ardından güneş selamlıyor yeryüzünü
Dağlar kahverengi denizler yine alabildiğine mavi
Yemyeşil baktığım her yer çiçekler sarmış tüm dalları
Kaldırımda ürkek bir kedi beliriyor yalnız bir başına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!