Kara;
Tencere dibin kara,
Seninki benden kara!
Hava;
Kapma nemliyse hava,
Anlayış, hoşgörü göstersek bile,
Sevgiyle, şefkatle yaklaşsak bile,
Seni senden fazla düşünsek bile,
Sen, konuşulacak adam değilsin!
Acı sözlerini duymasak bile,
Ebeveyn eğitimci
Olunca işler inci!
Ortam da elverişli,
Kılar seni değimli!
Do, re, mi, fa, sol, la, si
Yaşı başı yoktur ukalalığın;
Çokbilmişlik ise karın ağrısı!
Aslın faslın hiç de önemli değil;
Yeter ki haddini bil ve ağır dur!
Kişinin aynası iştir, kuşkusuz;
Şiir ve yazılara okunmadan yapılan
Yorumları fark etmek pek güç olmasa gerek!
Birkaç kelime ile ‘yorum’ diye yazılan
Kurusıkı sözlere nasıl gülmesin yürek?
Yorum var eleştirip doğruları gösterir;
En anlamlı tepkidir bazen hiç konuşmamak;
Her an işe yaramaz konuşup yorum yapmak...
Yiğit olan kaçmaz ki aslından ve gerçekten;
Alçak gönüllü olan düşmez özde ölçekten...
İçtenlik ve dürüstlük insanı insan yapar;
‘Son çalışmam! ’ dedim,
‘En son …! ’ demedim.
Az sitem ve eleştiri yüklüydü;
Vurguları ise hayli güçlüydü.
‘Yorumsuz! ’ başlığıyla sunmuştum yazımı;
Gelmiyor elimden yazmaktan gayrı,
Kalemim en güçlü dostumdur her an…
Eskiden müzikle uğraşmak ayrı
Bir haz veriyordu hemen her zaman...
Sürmüyor tutkular eski hızıyla,
Yoktuk, varız; varlık nedenimizi
Ya anlarız, ya da anlayamayız.
Yer, içer ve soluk alıp veririz;
Doğarız, yaşarız, göçüp gideriz.
Varsak, mutlak işe yaramalıyız;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!