Sebahattin Kömürlü Şiirleri - Şair Sebah ...

Denizin,
Bittiği yerde,
Sen varsın dediler.
Koştum denize.

Açtım,

Sevgilim saçlarından birkaç tel
Ve bir öpücük dudaklarında
Tüm istediğim…
Taş duvarlar, tel örgüler, jandarmalar
Aramıza girmeden…
Görüyorum ufukta, yaklaşmakta

Sevgi toprak olsa,
Tohum olurdum.
Sevgi deniz olsa,
Yosun olurdum.
Sevgi
Katil olsa,

Kır, kır olur saçlar, gözler kararır,
Eski sevgililer aranır olur.
Alayla kırılıp gülen dudaklar,
Kırışır zamanla, öpülmez olur.

Acılar gönlünde isli birer ağ,

Ben,
Buyum.
Deli dersen deli,
Divaneyse
Divane.
Söyledim,

9.11.2014
Kaymakam kravatlı,
Takım elbiseli,
Ve gözlüklü.
Görünmüyor gözlerinin rengi.
Belli,

Neyleyim soysuzlara inandık
Soymamayı erdem bilip beğendik
Parayla ölçüleli değeri insanların
Tümden değersiz olduk
Sıfırla sınıfta kaldık

0 (sıfır) noktasından vuruş


Şehitlere,
Gazilere
Yar olmayan,

Artık
Sen bile
Teselli edemiyorsun
Yara
Derin
Duymuyor

sen
öyle
ben
böyle
kime neyledik ki
üç gün ömürde