Sebahattin Kömürlü Şiirleri - Şair Sebah ...

Ayrılıp gideceksin,
Bırakacaksın umutlarını.
Karanlığın gölgesi çökecek üstüne,
Dağılıp parça parça
Savrulacaksın havada.
Bu dağlarda, ovalarda, yollarda, in

Barışmak gerekiyorsa zamanla ,
Yeniden yazmalı hak hukuk adalet kavramlarını.
Bunca yavşaklıgın yaşandığı bu dünyayı,
Artık bu yaşaklardan kurtarmalı.

Bekle,
Bitecek zulüm.
Çiçek açtı bahçede badem.
Bahar gelecek.
Yeni bir döngü başlayacak yer yüzünde.
Tarlalarda bi telaş, ki sorma gitsin.

Bekle ,
Bitecek zulüm.
Çiçek açtı bahçede badem.
Bahar gelecek.
Yeni bir döngü başlayacak yer yüzünde.
Tarlalarda bi telaş,

Belli,
Yorğunluğumuz,
Dizlerimizin dermansızlığı ortada.
Boşuna karıncalanmıyor ayaklarımız.
Ne zamanlar harcadık, zamanlar içinde.
Her şey gelip geçici.

Beni,
Kimse sevmiyor.
Kabahat bende.
Beni,
Kimse sevmiyor.
Gören her kedi pıhtıyı,

Bırak bu dünyayı dönsün kendince
Dağların da dağ olmıyon ki
Tanrının verdiği üç günlük ömür
Bir bulut olupta gezemiyon ki

Topladık bir akşam güneş batmadan
Alnımızda biriken terlerle iskelelerden halatları
Koy verdik rüzgarları
Atlas yelkenlerin göbeğine
İnattı ya bu
Koşuyorduk rüzgârdan hızlı

Kaç kere yazdım artık yazı yazılmaz diye.
Bu nasıl bir işkence?
Ana uzatıyor yavrusunu elleriyle, emperyalizmin temsilcilerine.
Kayboluyor karanlıklar, karanlıkların içinde.
Tutunuyor uçağın tekerine,
Kanadın bir yerinde,

Bir hain, hainliğinden dönüp vatan server olur mu? Tarih bunun tersini gösteren örnekler veriyor mu bilmiyorum. Biz "bop eşbaşkanıyız, bize verilmiş görevler var" diyen hainler elbette vatan sever olamazlardı. Bunlar "kurtuluş savaşı" da yapamazlar.
Bunlar vatan sever olmak ne ki, azcık insanı sevse, canlıyı sevse, canlılara saygı gösterse, emperyalizmin kuyruğu olup Suriye'nin bombalayasını sevinçle karşılarlarmıydı?