Ah benim nazlı sevgilim
Keçi gibi inatçı bahar gibi güzel sevgilim benim
Neredesin şimdi sen kim bilir hangi diyardasın
Şimdi hangi eldesin sen
Belki de unuttun gözlerimi,ellerimi,sesimi
Bi-vefa Oldu bu gönül yokluğunda
Girye-i dem kurumaz oldu
senin gerdununda merbut olmuşum
ne yaram çare bulundu derdime ne de sinemde kayboldu
Sonra dışarı çıktım
Hala güneş tepede
ve aklıma geliyor o sözlerin canımı acıtıyor
sürekli aklıma dönüp duruyor sözlerin
Kaç kere dedim bilmiyorum
Bu aşk olmaz
Bu derdinden divaneyim cana
Bu ne zülüf bu ne hüsün bu ne kokudur
acaba yaseminler seni görüpte mi mis kokulu olmuş
Bu ne hasen bu ne amber bu ne gülüştür
Senin gülüşün baharmıdır ki seni görüpte mi baharlar açmış yeniden karanlıklar seni görüpte mi aydınlanmış
bu ne hüsn bu ne hande bu ne cemaldir
Beni kasım ayının soğuğunda bıraktın ey dost
Şimdi ise ne güneş doğar bu diyarda ne de bir kuş cıvıltısı
Sen beni bir karanlıga kapattın ey dost
Artık ne sabahları bilirim ne de bir gün parıltısı
Seni bulmak baharları bulmaktır
Seni bulmak mutluluğu bulmaktır sevgilim
Yani güneş sen varken gülüyor kışlara
Bir gülüşün can veriyor sevda topraklarına
Bir şarkı çal mahur
Güftesi onu anlatsın
bestesi beni
Çal hadi mahur
Çal ki hayaline dalıyım onun
Gözlerine dalıyım yeniden
Nasılsın diyene alışkanlıktan iyi diyorum
Oysa ne asılsız fırtınalar kopuyor İçimde
Ben sana demedim mi gönül akıllanmadın mı hala
uslanmadın mı ben demedim mi her güzele vurulma diye
Bir çocuk gibi dolanıp durdun bir otara bir bu tarafa
Şimdi hastasın işte üşüyorsun
Ucu bucağı olmayan bir deniz gibiyim ben
İçimde ne dalgalar oluyor bir bilseniz
İçimde ne fırtınalar kopuyor
Ne lodoslar oluyor bilir misiniz
Derinlerime inerseniz kaybolursunuz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!