Ben sende asudeyim
senderdime devasın bana
Derdimden avareyim ben
Sen gönlüme tuzaksın bana
Sen bilinmeyen kadın
Bilmiyorum sen nesin
sevgilim mi dostun mu kardeşim mi
Yoksa herşeymisin sen bilmiyorum
Cidden sen nesin
Ömrüm mü günüm mü güneşim mi söyle
Bilirmisiniz içimde ne fırtınalar kopuyor
Dokunabilirmisiniz gözyaşlarıma ellerinizle
Sözlerimi anlayabilirmisiniz
Sanmıyorum
Bilirmisiniz yalnızlığı
sen Giderken beni de Götürdün Biliyor musun
Ben hala Senin her günündeyim
Rüyalarında Gecelerindeyim
Sen gittin den beri unutamadım hala biliyor musun
Hala aynı yerde Seninleyim
Biliyorum olmaz bu aşk biliyorum
koyu kahverengi saçlarını ellerimle okşayıp dizimde uyutamayacağım seni
O güzelliğine doya doya bakamayacağım biliyorum
Çünkü korkacağım gözlerine bile bakmaya senin
ama bunu neden yaptığımı ben bile bilmiyorum
Ben senin denizinde zevrakım
Dalgalar nereye götürür bilmem
Batar mıyım boğulur muyum denizinde
Limanına varır mıyım bilmem
Sen ise bilinmeyen bir sır gibisin sanki
Bu kışlarda biter mi yeniden
Güneşler yeniden doğar mı ki
Yada umut varmıdır hala
Bilmiyorum
Tek bildiğim şey seni hala sevdiğim
Bir gün Sessizliği içindeyim
Bahar ne gezer
Bir kurumuş dal gibiyim yokluğunda
gülmüyor ne kuşlar ne mevsimler
Bahar vaktinde girdim dört duvar arasına
Sevdiğimden ayrı ailemden ve kardeşimden
Girdim demir parmakların arakasına
Baharlardan ve özgürlüğümden mahrum
Şuan ise tek dostum şu ranza taş duvar ve demir kapı
Ah benim nazlı sevgilim
Keçi gibi inatçı bahar gibi güzel sevgilim benim
Neredesin şimdi sen kim bilir hangi diyardasın
Şimdi hangi eldesin sen
Belki de unuttun gözlerimi,ellerimi,sesimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!