Saliha Öcal Şiirleri - Şair Saliha Öcal

İçimde yanan tandırın,kapatmıştım bacalarını.
Odun atarlardı alevine,isli tablo duvarı.
Göz gözü görmüyor,tıkadı sise tutsak uzuvları.
Duman yakıyordu gözleri,açın kara kapakları.
Dışarı tütünce, izleyenler kapattı kulakları.

Sen benim tarihsel zamanımsın.
Yoktun,bir an da ortaya çıktın.
Derinden etkiledin tüm benliğimi.
Tüm meşguliyetlerimi ittin geri.
Oturdun baş köşeye emir her yere.
Cihângirim bundan böyle bu bedende.

Nakkaş,nakş et tuvale yeşile çalan ela gözlerini.
Sık iğneyle yaptım etamine,kaneviçeye resmini.
Kaligrafiyle çizdim gönlümün derinlerine adını ve sanını.
İpek böceği kozası sarmaladı ruhunun endamını.
Meltem esintisiyle savruluyordu ipekten saçları.

Batıdan gelen soğuk,karayelle birleştin oldun ak.
Günlerdi soğuk esiyordu tepende Hikmet'e bak.
Geceden beri yağıyorsun sabah dışarı yavaş çık.
Demiştim defalarca soğuklar önce uğrar sana.
Doğudan esmez siyah yel,yoksa göğsüne saplanırdı ok.

Gözümün gördüğü; gönlümün sevdiği,
Sevgi tohumlarıma; sevda çiçekleri,
Bağıma ve bahçeme ekin taneleri,
Ruhumun cenahlanmasına,yüreğimin sesi,
Gamzelerimin derinlerinde,tebessüm busesi.

Adın mı dökülüyor,tellalların dilinde?
Ferman mı okuyorlar,vuslat gününe?
Felek yaprakları çevriliyor,gülen yüzlerinde.
Şimdi benim adımda geçti,gülşen dillerinde.
Vuslat bizeymiş davul zurna eşliğinde.

Terziye kumaş verdim,
Ölçüm düşsün metreden,
Geç sabunla üzerinden,
Kes makasla yolunu şaşmadan,
Geçsin iğne altından,
Dikilsin en sağlam iplikten,

Seni,zihnim;
unutma teşebbüsünde bulunabilir mi?
Yüreğimin felaketi,
Ruhumun idamı,
Bedenimin helakı olur.

Bir nebzede olsa nail oldum sevdana.
Yekvücud olamadım,musrurum anlara.
Muharririm aşkına,zakirinim kelamına .
Eşkiyayım yoluna,infaz eyledim zamana.
Müteşekkirim, mazhar oldum sen de ki bana.

İlk duygu selinde,teskin ediyordum mecnun bedeni.
Bu gün de telkin ediyorum göz,yürek,zihin ve ruhu.
Ses seda çıkarmayın sakın,tutun az nefesinizi.
Yas yok,biliyordum silinecek ilk günlerin duygusu.