Sen’den gayrı yoktur gerçek varlık,
Rabbim gösterme ebeden darlık!
Ey zalim!
Sanma seni lütuf bekler.
İman dolu yürekler,
Semadaki melekler,
Denizdeki semekler,
Tüm lanet ediciler,
Aldanma, fani dünyaya!
Bırakır insanı yarı yolda yaya.
Ey nefis!
Fani dünyaya aldandın,
Hiç ölmem mi sandın,
Koca bir ömürde,
O’nun rızası için ne yaptın?
Ey menfî milliyet hastalığına kapılmış gâfil insan!
Mîzanı kaybetmemeli lisan,
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Türk’üz.
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Kürt’üz.
Bir sabah güneşi gibi doğdun,
Toprağa hükmeden bakışınla.
Denizler sustu adını duyunca,
Zaman seninle durdu İstanbul’da.
Şimdi sen bir efsanesin,
Rab ile kestiler irtibatı,
Yerle bir ettiler maneviyatı,
Yok saydılar manevi hattı.
Deprem gelip çattı,
Dediler: “Fay hattı.”
Şems etrafında niceleri aşkla döner amma,
Ona haddinden fazla yaklaşanlar yanar valla.
Şol ömrünü feda et,
Allah yoluna ser!
Hakk dostunun gönlünde,
Sen de bul, bir yer!
Nesri şiire feda ettim,
Beni bize.
Vedayı vefaya feda ettim,
Ömrümü sevgimize.
En çok da
Sevmek yakışıyor yüreğimize.
Değildir tesettür tarz,
Nass-ı Kur’an ile farz.
bir konu iki dize yedi kelimeyle ancak bu kadar güzel anlatılabilir. yüreğinize sağlık.
bazı şiirleriniz şifreli olduğundan anlayamasamda anladıklarım üzerinden şiirlerinizi beğendiğimi söyleyebilirim.
kaleminize sağlık.