Allah’tır bir tek yâr,
O’ndan gayrı yâr mı var?
Beli rükûda eğdir,
Alnı secdeye değdir,
Bu gerçek yükseliştir,
Aşka gerçek eriştir.
Bir daha düşün gideceksen!
Attığın her adımda,
Bil ki yüreğime basacaksın sen.
Gidiyoruz, hep birlikte kutlu ölüme,
Ey ruh! Haydi, sen özgürlüğe.
Gidiyoruz, hep birlikte kutlu ölüme,
Ey kalp! Haydi, sen sahibine.
Gitmek, konuşmamak unutmak değil ki yâr.
Ne anlamda ne de yazımda benzerlik var.
Ölmüş insanın etini yemektir gıybet,
Şüphe yok, elbette bundan ibaret!
Gıybet etmek,
Nâmerdin silahına tenezzül etmek.
Gıybet etmek,
Sâlih amelleri ateşe yedirmek.
Sözler süslü;
Kalp paslanmış,
Yürekteki yol kapanmış.
Hakk’tan değil, kuldan korkar;
Cihadda en ön saflarda,
Sevgi çiçekleri ki güven ikliminde açar,
Güvenin olmadığı yerden yalın ayak kaçar.
Sen hep cümlelerdeki gizli özne gibisin,
Görünmüyorsun; ama aşikârsın, bellisin.
Bizi ancak kalp ehli anlar,
Biz ağlarsak gökler de ağlar.
Değildir tesettür tarz,
Nass-ı Kur’an ile farz.
bir konu iki dize yedi kelimeyle ancak bu kadar güzel anlatılabilir. yüreğinize sağlık.
bazı şiirleriniz şifreli olduğundan anlayamasamda anladıklarım üzerinden şiirlerinizi beğendiğimi söyleyebilirim.
kaleminize sağlık.