Sevgi bir kalbe sunulmuş hediyedir
Ve aşk en büyük hediyedir insana.
Gözlerim gözlerindeyken,
İsraftır bütün sözcükler.
Sen benim dünyamda tek elmas gibisin,
Ey nefsim!
Senin sandığın şu vücut var ya ancak emanet,
Sahibini tanı, etme emanete hıyanet!
Yok idim, var edildim.
Akıl ve iradeye verildim,
Kendime emanet edildim,
Hiçliğimle emaneti yüklendim,
Benliğimle emaneti kaybettim.
Kalk! Dedin,
Kalktım,
Bak! Dedin,
Baktım,
Gör! Dedin,
Gördüm,
En aziz kişi nefsine galip olandır,
En âciz kişi nefsine mağlup olandır.
Uyarsan nefse olursun pişman,
Odur insana en büyük düşman.
En büyük fıkıh Allah’ı bildiren,
En büyük fakihtir bu yolda terakki eden.
Bir yanım göçtür,
Bir yanım toprak.
İman en büyük güçtür,
Sanma ölüm bize çok ırak.
Sevgi bir kalbe sunulmuş hediyedir
Ve aşk en büyük hediyedir insana.
Papatya yaprağı kadar yakın,
Seviyor sevmiyor kadar uzak.
Yanında olsa da ondan sakın!
İnsan insana en büyük tuzak.
Değildir tesettür tarz,
Nass-ı Kur’an ile farz.
bir konu iki dize yedi kelimeyle ancak bu kadar güzel anlatılabilir. yüreğinize sağlık.
bazı şiirleriniz şifreli olduğundan anlayamasamda anladıklarım üzerinden şiirlerinizi beğendiğimi söyleyebilirim.
kaleminize sağlık.