Şair Şahin Karaman Şiirleri - Şair Şair ...

Gönül eleğinden acıyı süzdüm
Kadehler dolusu içen ben oldum
Çağladı yüreğim sazıma dizdim
Mızrapta hicranı ölçen ben oldum

Anıları ıslak sineme gömdüm

Akıp giden zamanlar
Hani düşlenen anlar
Terk edip giden canlar
Döner dönmez bilemem

Hayat bize aheste

Bak yine bu canımı sensiz attım köşeye
Seni düşlediğimi bilmem biliyor musun
Umutları sığdırdım bir kadehsiz şişeye
Seni döşlediğimi bilmem biliyor musun

Hasretler içinde yanıyor canım
Bırakın gözyaşım içime aksın
Kara bulutlarla geçer her anım
Bırakın şimşekler üstüme çaksın

Gönül kapısına kilit vurmadım

Bir ben var benden içeri
Dolaşır ezelden beri
Onun sırrı bende saklı
Ne bir cindir ne de peri

Can oldu ete büründü

Düşen her yaprağa bakıp ibret al
Varlığını alan bir dünya düşün
Faydasız varlığa kesilme hamal
Verdiğini soran bir dünya düşün

Tabiatı bilsen dört yanı cennet

Yükümü aldım sessizce ilerliyorum,
şu hayat denizinde.
Nice yükler alıp veriyorum ben,
her rıhtıma uğrayışımda.
Çok sevdalar döndü dolaştı,

Derelerin kumuyum ben
Bir güzelin kuluyum ben
Bu yürek hep O'na çarpar
Aşkı ile doluyum ben

Falan, filan dünya yalan

Ne olur gelsen bir kahve içimi
Yokluğun sinemi sanki eziyor
Falıma bakıp da görsen içimi
Hasretin bağrımda nasıl geziyor!

Sinemi kavuran mehtap bakışın

Bir kuş ürperdi, çıktı sinemden.
Gökyüzünden çırpınırken karıştı martıların çığlıklarının arasına.
İstanbul’un semalarından süzülürken bir de ne görsün(!)
Karanlık, loş sokaklarda bir taraftan tinerciler, esrar çekenler, diğer bir taraftan gözü dönmüş insan kılıklı üç yaratığın arasında çırpınan bir kadının acı çığlıkları.