Şair Şahin Karaman Şiirleri - Şair Şair ...

Nice közler yanıyor
Koynunda Anadolu’mun.
Alevi söndürülmüş
Ve hapsedilmiş,
Yıllanmış küllerin altına.

Ninnilerle bana güldün.
Benim varım anneciğim.
Kalbimdeki gonca güldün,
Benim harım anneciğim.

Güneş gibi beni sardın.

Bugün yine çağladı gönül pınarım sensiz,
Vadilerden bendine dolacak yol aradım.
Nice kayalar gördüm çarptılar hep nedensiz,
Dayanmaya ardımda duracak dal aradım.

Gönlümdeki feryada koca dağlar sökülür.

Âdem ile Havva çocuklarıyız,
Geceye güneşi vur be arkadaş.
Bizler kovanda bal yapan arıyız,
Kalmasın arada sur be arkadaş.

Umutlara yatıp hayal bezendik.

Bir kuş uçtu şu sinemde.
Çırpınır durur serimde.
Sol yanımı alev sarmış,
Yanar en derin yerimde.

Yaralanmış ciğer kanar.

Yüzlerce fidandık biz,
Bu ülkenin aşkın parklarında!..
Karanlığın oynaşını
Ve gecenin telaşını izlerdik biz
Dolunayın gözlerinde!..

İçilse de meyler türlü badeler,
Doyulmaz bir hoş eder aşk şarabı.
Söylense de sözler türlü ifadeler,
Duyulmaz bir hoş eder aşk şarabı.

İçtim aşk şarabı bir divaneyim.

Biz demokrasiyi raflara dizdik.
Ata’m azimdeyiz, hukuku sattık.
Vatanı terk edip dünyayı gezdik,
Atam izindeyiz, uykuya yattık.

Hayali işlerle soyan soyana,

Yine ayrılık var işte gidiyorum.
Üzülüp ağlayacaksın biliyorum.
Hasretle geçen ayrılığın sonunda,
İnan olsun kavuşmayı diliyorum.

Şaştı değirmenim tersten dönüyor,
Hicranda gizlenen varı bana sor.
Buz tutmuş yüreğim alev donuyor,
Dağlara yaslanan karı bana sor.

Acılar içinde ruhum dişlendi.