Umarsız yüreğin bilmem ne söyler
Gözlerin gözümde gül olur gider
Semaya dokunur engin duygular
Gönülden gönül'e yol olur gider.
Gözümde küllenen bir vakit amma
Dağlar şimdi kar'a düşer
Gönlüme bir yara düşer.
Üzülme be koca gönül
Yolun bir bahara düşer.
Umut dedim, çöldeki su
Soldu da semada türkuaz perde
Bu gece ay kana düştü sevdiğim
Na'çarım içimde haşrolan derde
Gün süzülüp cana düştü sevdiğim.
Lal olmuş dilimde ahu zar ola
Umutsuz sözcükler bıraktım şiirlerime
bir gölge gibi sıyırırdın ruhumu
umarsızlık ülkesine göç ederdin
yüreğimden uçan turnaların
kanat sesine kulak tıkardın biliyorum.
Sevda dedikleri zor bir savaştı
gönül kanatlandı dağları aştı
saf kalbine bir seherde ulaştı
seni unutamam asla sevdiğim.
Seslenir yüreğim yürek eşine
Tutmaz geceleri, uykuyu gözüm
Bulamadım kara sevdama çözüm
Gelip diyecektim, tutmadı yüzüm
Seni sevdiğimi asla unutma!
Bu ne ince sızı, düşürür derde
Seni her dem düşürmedim dilimden
Ve okudum hece hece sevdiğim
Adın harfleri savrulur külümden
Unutmadım gündüz gece sevdiğim.
Unutamam seni dedin de sevdiğim
Bir asi yağmur yağar unutursun
O yaban ellerde gönül verdiğim
Bir gün güneş siyah doğar unutursun.
Eksilmez gözümde sevdanın seli
ben üstüme örtülen kar bulutuna yanmıyorum
nede beni görmeden geçen ırmaklara
ne artık inatla uçan martılara
yağmurlar yanaklarımı öpüp geçerken
mevsimlerin selamsız geçtiğine yanarım
günle beraber güldüğümüzde
Üşümek nedir bir yaz ortasında?
Sarp dağlara düşen kardan öğrendim
Mahşeri yaşamak, söz ortasında;
Öyle bir muhannet yârdan öğrendim.
Sevda beni hep üzdü de velhasıl
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!