Seni kelimelerimin altına sakladım
Benden başka seni kimse bulamasın
Ellerin imla kılavuzunu aramasın
Kelimelerimin anlamını yazamaz hiçbir yer
Seni kelimelerimin altına sakladım
Çırağıydım büyük bir üstadın
Benden öğrendikleriyle usta olmuş sanırdım
Helal bir lokmaydı, ağzımdaki tadın
Ekşiliğini hazmedememekten usanırdım.
Her şeyi yapan bendim
Sanmaktı insanoğlunun tek yaptığı
Önce yaşayacağını sandı, ömür boyu
Sonra, hiç birşey'e boyun eğmeyeceğini...
İlk önce aynada kendine boyun eğdi
Sonra ölüm girdi düşlerine
Salladım ağacı,düşürdüm meyvasını
Hayat pahalıymış,ben yaşadım bedavasını
Gezdiğim yerlerde dost buldum,hem de hasını
Yalnızlığım; ah ne kadar da, vefakarsın...!
Seyreyle gözlerim daha ne göreceksin
Nihayet.
Nihayet diyordu yalnızlığım
Sen benimsin.
Bu hale düşmekten bitap
Ve dindar; tüm duygularım
Evin önündeki bahçe
Bahçenin önündeki ev
Kimine göre ev
Kimine göre bahçe
Önünden geçenler bilmez ki
Kim kime ve neye göre daha önde
Karanlıkta bana bakan gözler görüyorum
Sadece göz,onlar benim için
Ne bir bedenleri var
Ne de bana dair hissettikleri
Yola çıkma vaktimin geldiğini,çok sonra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!