Kapkara bir geceydi, önceden
Yıldızları da dökülmüştü gökyüzünün
Hiç bitmeyecek tarifiydi, hüznün
Bir millet kaderine ağlıyordu, önceden
Sonra Cumhuriyet güneşi doğdu
Bir kubbe düşünün
Üstünde uçuşandan daha çok
Bahçesinde gezinir kuşlar
Dışarıda aç açık yaşayan
İçeride, bunalır kapanmaktan
Ne umudumu çalan yıllar
Bildi halimi.
Hiç durmayasıya,
Ne yüreğimde kanayan yara;
Hiçbiri değil.
Sürüngenler diyarına gidiyor bu uçak
Binmeyen kalmasın,kalmasın gitmek isteyen.
Sürüngenler uçuyor,
Kuşlar sürünüyor gittiğimiz o yerde.
Sadece görmek isteyenler,bizimle uçacak.
Korkma ay ışığından.
Önünde uzayıp giden yola
Ve bir sıla hasreti serpmişsin ufka
Sevdiklerin atmosferde
Düşüyor damla damla üstüne,
Islanıyorsun.
Gözlerim
Yollarını gözlerim sevdiğim
Kimin seni benden alıp,kopardığını
Hiçliğimi
Anlayabilmek için
Patika bir yoldun
Uzaktan bakmakla yetiniyordum,sana.
Tepende alıcı kuşlar kanat çırparken
Sen patika bir yol olduğunu bilmiyordun.
Issız gecelerin mavisiydin
Doğruca sahile indim
Sinirim yerli yerinde
Ve kafa kağıdım elimde
Denize bir fiske vurmamıştım bile
O köpürdü
Ben köpürdükçe
Ne ölüye ağlarım,
Ne diriye gülerim.
Ben, sevdim mi birini;
Ne ağlayacağını bilir,
Ne güleceğini, ömrünce.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!