Sabri Özcan Şiirleri - Şair Sabri Özcan

Ben düşmanı işgalinden tanırım
Eş-katili eşkalinden tanırım

Ne uzun bir yoldur bu
Seke seke geliyoruz
Yokuşları söke söke
Dağ bayır tanımaz
Burnuna işeyen teke

Eyyam

kalbim bir çocuktur
yeryüzü kar-kışında
kaşkolu bağlı
yenice yürüyen

Yazılır çizilir kader zaman tebeşir
Mavi kırmızı yeşil dönüp durdukça dünya
Hep beyaz çizgiler görünür yaşandıkça hep
Karası kara tahta üzerinde gizlidir
Kimi harfler iz bırakır kimi silinir gider
Bazen bir kalp resmidir kimi zaman gül

Kar yağıyor
Dönüyor havada kar taneleri
Kar yağıyor
Şalın dökülüyor omuzundan
Kar yağıyor
Rüzgarda saçların savruluyor

Kar gelmeden önce uyku basardı dağları
Göksel bir kaymak tutar sabahları
Fındık töngel taflan ağaçları
Ağırlığından göklerin
Yerlere yatar dalları
Yeryüzünde gök konuğu

Ey yazması şiir
Ey kızması ömür
Ey gülüşü sihir
Ey gözleri kömür
Ne de güzelsin
Gülden çiçeksin

Her gün doğumunda seni arıyorum
Sensiz dönüyorum her gün batımında

Seni aklımda arıyorum geceleri
Aklımın içinde kayboluyorum

Sevgiyle okşanınca o pamuktan ayaklar
Nefrete karşı bir arslan pençesidir
Ne muhteşem dengedir o güzelim bıyıklar
Dikkat kesilir birden tavana rüzgar girse
Dikilir radar olur o incecik kulaklar

Ey! İbrahim Milleti!
Söyleyeceklerimi iyi dinleyin!
Dinleyin ki ahvalinize inleyin
Kardeşliğimiz Adem’dendir ademden değil
Bir koca Turandır küçük ve büyük Asya
Ermenistsan ve Mezopotomya