Sabri Özcan Şiirleri - Şair Sabri Özcan

Gülü gazel eyledin ey hazan
Poyraz olup esmez miyim
Sökün edip yaprağını
Seni sana gömmez miyim

Boran olup külçe külçe

Direniyor salkım söğüt
Yanısıra sarı yaprak
Zemheriden esen yele
Nazlı nazlı salınıyor
Gün doğacak gölgesine
Misafirim gelir diye

Yağmur sonrası akşam üzeri
Dalından düşüyor çınar yaprağı
Dönüyor ha başım dönüyor
Gökte bir parça bulut izi
Geldiğimiz yer neresi
Bursa Edirne İstanbul’da mı

Nınınını nınınını nınını
Hınınını hınınını hınını
Hımımımı hımımımı hımımı
Hımımını hınınını nınını

Hacıyı hacı,
şarapçıyı şarapçı,
dervişi derviş,
kumarcıyı kumarcı,
hırlıyı hırlı,
hırsızı hırsız tanır.

Başında kavak yelleriyle gelir gelirse hüzün
Sarı saçlarını çalıp rüzgara
Bir erilmez dilber edasıyla mest
İpek eteklerine yıkılıvermiş eylül
Altın varak dökülen her bir yaprak
Sürünür gibi aşıklar ayaklarında

ben bir ahir zaman delisiyim
leylası olmayan bir mecnun
karşılıksız bir aşkla meczub
ilk ve son güle sevdalı
zamanın ahirine vardım
göğün balon gibi söndüğünü gördüm

Kırkından sonra kabak oturtmasına da alıştın
Hayatta sırtın yere gelmez senin ey nefsim
Sol ayağımın altında hazırken yerin
Teslim ol ve kurtul nedir çektiğin

Gayri takatim yok güzelliğini tasvire
Gel etme saçının örgüsüyle as beni

Gayri takatim yok güzelliğini tasvire
Gel etme saçının örgüsüyle as beni