bitti işte..!
bir acı sözden aldım
köhne karanlıkları
umutları saldım
ağladım
ama üzgün değilim
Deseydin ki
Yüreğime dalma sonra çıplak kalırsın
Deseydin ki
Baharıma aldanma kışlarımda donarsın
bilirim soğuk nefesinin akını karasını
fırtınayı ellerimle ben tuttum
ben çevirdim yönünü
semanın gözünden öptüm öptüm de
yüzüne kara gülleri örttüm
sevdam ağıt yaktı
gönlümün tutuklusu
nereye?
gitme
yokluğunda...
çullanır üzerime can çekişmeler
ıslanır yüreğim
gündüzlerim dolanır sokaklarda uyurgezer
bense gecenin yüreğine basar geçerim
birkaç yağmur damlası akar alnımdan
birkaç evin penceresinde dünden kalma ışık
ve birkaç köpek ulur gelir ardımdan
gözlerim mıhlanır sancılı saatlere
img src='http://www.antoloji.com/siir/media/48/www_antoloji_com_1139748_366.JPG'
font face='Comic Sans MS' color='#ff0000' size='4'
AZ DEĞİL
Tekil sevemedim seni bir türlü
yosma bir hasrettir bu
candaşım
çıplak ölümlerde saklar yüzünü
çırpınır dünden kaçar üşür
sokulur günden kaçar üşür
ve can solar
eğer kirliyse yüreğin
gel
yüreğimle temizleyeyim
katranlaşmışsa
katıysa
umut yok hallerdeyse
bir sevgi çiziyorum ebemkuşağına
salkım saçak
ve boran sabahların koynunda uyanıyorum
albastı kadın kadar argın
ılgıt ılgıt
irtica yüreğime dokunuyorum
Kim bilir. Elinize sağlık .
"kim bilir?
sokaklarda yediğim bir simidin
neden bu kadar kutsal olduğunu" ellerinize, yüreğinize, kaleminize sağlık Saadet hanım.
Kaleminize ve yüreğinize sağlık… tebrik ederim severek okudum