Saadet Ün Şiirleri - Şair Saadet Ün

kayboldum
... il trafik kodlu bir şehrin
sokaklarında
ki gökyüzü katledilmiş
kuşlar öksüz bırakılmış

başedemezdim
akardı içime sevdan
duygularımı
türkülerin yüreğinde saklardım

gözlerine bakmak

dün ikibinbeşti,
bugün ikibinaltı.

dışarda kar var,
gönlümde efkâr.
bugün,

yalnızlığını
avuçlarıma bırakan adam
sorma hal hatırımı
arkanı dön ve git
tek kelime etme sakın
aşka dair

ben ki,
yıldızlar altında üşürken gecenin bir vakti
yalvarırken ayın ondördü hâllerine/ fersiz
gül yüzüme!
gül yüzüme!
diye diye, inlerken

götürdü ulaşılmayan yarınlara
acımasızca
oyun oynarcasına
ölümle buluştuğu an misali
yok etti
güzellikler adına ne varsa

Vazgeçemediğim alışkanlığım
Sigaram kadar nikotinin vurur beni
Parmaklarım da kokun kalır sonra lekelerin

onurumun anasına sevdalıyım ben
kavgasına, küsüne, barışına sevdalıyım
yeniden doğabilseydim
ve yeniden
doğurabilseydim onurumun anasını
hiç hatırlar mıydım

ilkbaharın gelini, sonbaharın dulu
kışım çocukluğum
park lambaları beyaz, mavi, kırmızı,
sarı.
gök karasında bir yıldız
göz kırptım muzipçe

yazgıma sabır dedim yarına küskün
diz çöktüm önünde günahkâr saçlarımın
yüzümde kararmış şamarların sesi
utandım
çığlıkları suratıma naz yaptım