Refika Doğan Şiirleri - Şair Refika Doğan

Refika Doğan

*
Ben kendimi bulmuşum, sende beni görerek,
Fikrimin bahçesinde bir âsûde kul yârim.
Gönle nakış etmişim, kirkitime tel yârim,
Mahremin hırkasını ilmik ilmik örerek.

Devamını Oku
Refika Doğan

-nerede, nasıl ve kim olursa olsun; vatan için can veren her yiğit ana kuzusudur! -



Vatana hizmet bir boyun borcudur,
Aksini söylemek kimin harcıdır?

Devamını Oku
Refika Doğan

Nerdesin deli tayım, bereketim nerdesin?
Uçurum diplerinde nefes aramaktayım!
Duyduğum her fısıltı sanarım senin sesin,
Taramaktayım melek, izin taramaktayım.

Gözümün kaynağından coşturarak selimi,

Devamını Oku
Refika Doğan

Kalk!
Yürü
Işığa;
Uyanarak
Uyandırarak
Bu makus talihi

Devamını Oku
Refika Doğan

Kanadı kırılmış serçe kuş gibi,
Yaralı gönlüne merhaba hüzün!
Gözlerden süzülen kanlı yaş gibi,
Zaralı gönlüne merhaba hüzün!

Sevgiler sağaltıp yaralar saran,

Devamını Oku
Refika Doğan

Bugüne değin birçok şiir kitabı okudum; içtenlikle, derinlikle, sevgiyle… Bilinen ustaların dışında pek azından etkilendim.

Gülce edebi topluluğu içinde kültürü, tevazu dolu beyefendi kişiliğiyle sevgimi, saygımı, dostluğumu kazanmış yegane insanlardan birisi Saygıdeğer, Mehmet Özdemir Hocamız.

Gülce çalışmalarında kısa, anlaşılır, özlü ve derinlikli şiirleriyle hele ki aruz’ lu çalışmalarıyla gönlümde bir dostluk gülü olup çoğaldı her geçen gün katmer katmer açan yapraklarıyla…

Devamını Oku
Refika Doğan

Ezelde ebedde, zâhir bâtında
Gönül otağıma akış erenler
Tarikte, malikte, rahmân katında
Hakikate nakş erenler
……….............Biri Ehli beyt’ im, bir Kelâmullah
................................Şah- ı merdan, Resûlullah

Devamını Oku
Refika Doğan

Açıldı bir kapı, manâsı derin,
Kapıdan içeri kapı gözlerim!
Altını üstünü bezetmiş yerin,
Her kapıda ayrı yapı gözlerim!

Kimi dostu gördüm, kimi kafiri,

Devamını Oku
Refika Doğan

Yâr diyerek dikene sarılan gül de bendim,
Güle vurgun bülbülün figânı da seherde.
Nerde dalımı kıran o deli rüzgâr, nerde?
Ne güle ne bülbüle, ben kendime gücendim.


Devamını Oku
Refika Doğan

Pişmiş aşıma yine durmayıp su katarsın,
Görmüyor musun kader? Ham olan özüm pişmiş!
Yedi iklim dolaşın bir kozanın içinde,
İçin, demlenin! Dedin; şimdi niye yutarsın?

Dalına kondurmadın bir gülün, ne betersin!

Devamını Oku