Refika Doğan Şiirleri - Şair Refika Doğan

Her yağmur sonrası altından geçtik umutla, gökkuşaklarının; gölgesinde kırık dökük ilkyazlarla...Ve toplayarak göğsümüzün tam ortasına, güneşi; ikinci baharlar yeşerttik ikinci yarısında, ömrün...

1.

İkinci baharım, güneşim, mâhım
Usulca kalbime yaslan ey şahım!

saygıdeğer kardeşim, Sayın; osman öcal’ a dostlukla…


Keder sarmış ki serden, geliş bilmem ki nerden,
Zulüm oynar peşimden; medet senden Ya Rabbi…

sen yitik umudum sen karlı dağım
yaslanıp sinende kalmak isterim.
sen gönül göğümde ebemkuşağım
habersiz kapını çalmak isterim!

....................gidişin ardından perişan oldum

- I -

Bir seni bir de gülü dalında koklamayı
Kırağılı yaprağım bahar gibi ıpıslak...
Kızıl dudağındaki gülleri koklamayı
Güller miydi güllere dokunan ten mi ıslak?

Her kayanın altında -onun sıcaklığıyla zemherilere dayanan, serinliğiyle kızgın güneşe direnen...Sürüklenmeden azgın sellerde, fırtınalarda yitikliğe savrulmadan- ona tutunmuş, onunla yaşama sımsıkı ve güvenle sarılmış nice canlı vardır; kayanın yerinden oynatılıp savrulmasıyla darma duman olan nice canlı...
İşte, benim babam da benim güçlü kayam, direncim, yaşama tutunduğum gücümdü; fani dünya aldı gitti elimden... Giden bedeniydi, kalan bendeki ben' i...
Ruh' un şad olsun babam, mekanın cennet.. Seni hep rahmet, saygı, sevgi ve onurla anacağım...-

miniş anama ithafımdır...



sen anaydın;
yokluğun yoksulluğun

Savruluşlarımda tutunduğum dal... Gizlendiğim koyak, kıyı bucağım... Ana kucağım... Hüzünlerimde baba ocağım... Sorunlarıma çözüm, teselli ağım... Kahırlı anımın vazgeçilmezi... Sevincim, övüncüm, güvencim dost; tutsana elimi, dardayım.. r.d.



Dardayım güzel dost, dar sokaklarda,
Düzlüğe çıkacak yol bulamadım!

Kaynayan kazan mı ser, inliyorum?
Adını anarak serinliyorum...
Tabipler başımda, serinli yorum,
Yırtmışım kefeni, duydun mu Canan?

Marifet yaşamak, ölüm ki; bir an,

' bazen şahdamarım üstüne çöker ya hüzün...' r.d




Toprağım giymişken yeşil urbayı,

Her şey bir anda oldu, bir anda kayboluşun
Ve çözülen dizlerim, feri gitmiş gözlerim...
Karanlık bir tünele hoyratça savruluşun...
Bu yollar bu kapılar...Boşuna mı gözlerim...