Recep Uslu Şiirleri - Şair Recep Uslu

KARDEŞİM

Kardeşim,
Seninle ben
Aynı dini paylaştık
Aynı dili konuştuk

23 nisan çocuklarına hediyemdir.


Çocuğum!
Gözlerin ne güzel
Yıldız yıldız bakarsın

Neşe verdin gönlüme
Beni sardın dört elle
Huzur doldu aile
Dünyaya geldin diye

Yaşam sevinçle kılsın

Kaç kez bulundum
Ölen insanın yanında
Kaç kez
Bir nefes
Ha bitti ha bitecek
Ve bir hayat

Hastane odaları
Odalarda hastaları
Hastalarda ağrıları

Biz mi bakmıyoruz kendimize
Yoksa yaradan mı veriyor çile

Toplan dediler saat sekiz bucukta
Kulüp Ürgüp’ün orda
İstersen olma
Bindik ak bir doğana
Uyduk bizim oğlan Hakan’a
Gezecek yerler var daha

Bir tarikata girmiş, onun yasa ve törelerine bağlı kimselere ya da yoksulluğu, çilekeşliği benimsemiş kişilere ya da her şeyi hoş gören kimselere derviş denmektedir.
Bizim köyümüzde de dervişler vardı. Çilekeşliği benimsemiş kişilerdi. Her yeniliğe 'gavur icadı' derler kabullenmezler ve sözünü geçirdiği kişileri etkisi altına almaya çalışırlardı. Evleri de, her köyde olduğu gibi okulla sınırdı. Gün gelir okul bahçesi sınırları ihlal edilir, gün gelir okulun meyveleri toplanır, zarar vermese de okulun malına sahiplenilirdi. Tavuğu, kuzusu okul bahçesinden hiç çıkmazdı. Bunlarla muhtar da öğretmen de baş edemezdi.
Bizim köyün dervişlerinin ninesi vardı. Şadiye kocana… yaralara ilaç yaptığını söylerdi. Kızgın arpa ekmeğini ensemde çıkan çıbana bastırarak beni bağırttığını hiç unutamam.
Ben ilkokul üçüncü sınıfta okurken öğretmenimiz ile birlikte uygulama bahçesine meyve fidanları dikmiştik. Yaz tatilinde biz öğrenciler bu fidanları haftada iki kez sulamakla görevliydik. Suluyorduk çünkü bizimle beraber fidanlarda büyümekteydi.
O günde her zamanki gibi ellerimizdeki kovaları su doldurarak arkadaşlarla okul yoluna koyulduk.......
.-Senin fidanını Mustafa kesmiş..

Neyine özenem yalan dünyanın
Her şey tabutta eriyecek değil mi bir gün
Görülmeyen sessizlik hepsi bir anın
Döğün anam, babam, bacım, karım döğün.

Tekerleri olmayan hususi araba

Kalbimde küt küt
Atan heyecanla
Kaydettin okula
Tatlı konuşarak
Yanağımı okşayarak
Annemin ardında buldun beni

Türkiye’nin, Bodrum’unda
Neyzen Tevfik parkında
Denize karşı oturup
Kartlara, yatlara
İmrenerek bakmak
Kaç kişiye nasip olur.