Afakanım kabardı gözler dönmüş
Sizlere mahcubum insanlığım ölmüş
Aldım elime Zagor baltasını
Kuşandım belime Zoro kılıcını
Zarar vereceğim
Sen benim baharımdın
Baharımda çiçektin
Gittiğin her yerden
Hemen dönecektin
Annem özledim
Oğlum dediğinde
Gözlerim uykuya direniyor
Kabe’de Cuma namazı kılacağım
Kendimi öyle şartladım ki
Bütün günahlardan kurtulacağım
Mahşeri bir kalabalık var
Ölüm canlılara yazılan yazı
Milyonlarca yıldır dinmiyor hızı
Her gelişinde de üzüyor bizi
Allah’ın sözüne kulak verelim.
Hep birlikte geçiyor yıllarımız
Allahtan ümit kesilmez, sırrına erilmez
Kuluna ne verdiğini hiç kimse bilemez
Asırlardır Nebiler çilelerle boğuşmuş
Doğruyu bulan imanlı insanlar oluşmuş
Benim bir yurdum var
Yurdumda yurtlar var
İçinde çocuklar
On yaşında onbir yaşında
Yurtta kalmaları yasak ama
Kalırlar
Geldi sessizce koltuğa oturdu
Darbeyi yapıp başkanı bitirdi
Yönetime isteğini getirdi
Yürü be Süleyman kim tutar seni
Yanına aldı Yılmazla Bilgici
Konuyu RECEP USLU hocamdan dinlediğim için,bıraktığı kederi de biliyorum.
Başınız sağolsun koca usta.
Mukadderat bu,karşı gelinecek,itiraz edilecek mercii yok ki,başvursak.
Şiiriniz zaten gereğini anlatmış.
Bir söz bilirim,sahibini bilmiyorum.
HİÇ KİMSE ÖLMEK İÇİN GENÇ DEĞİL ...
Çok güzeldi RECEP hocam.
Canlı canlı dinleyen birkaç şanslıdan biri olmaktan mutluyum.
Yüreğinize sağlık.