Çıkarıp yollara attım gözümü
Senden başka kimse çekmez nazımı
Gizledim derdimi yaktım özümü
Ölmeden dünyada acı çektirdin.
Bulutlar gerilse bulut örtülmez
Doğunca dünyaya ışık görünür
Ümit kapısının başı çocuklar.
Bir yaşında kırar döker sürünür
Anne sevgisinin düşü çocuklar.
İkisinde beşiğinden yapışır
Sevin çocukları, sevinsin dursun
Anne şefkatinin bağı çocuklar
El uzat çocuğa sevgiyi görsün
Umut dolu gözü kaynar çocuklar.
İlgiyi görmezse kaynamaz kanı
Gönlümlen şu alemi gezerken
Dost kapısını çaldım ‘’kimsin’’ dediler?
Yatmadım yatakta daha çok erken
‘’Açın kapıyı da gelsin’’ dediler.
Konuk oldum hatırımı sordular
Gaybı ne bileyim? Yaradan bilir.
Karanlıkta karıncayı o görür.
Kendi cemalinden güzellik verir
Dört mevsim içinde suret değişir.
Bir mızrak boyunda güneş çökecek
Deli gönül ne oldu eser yağarsın?
Enginlere inip tozmadan dönersin
Derbedersin aşka boyun eğersin
Yârim makamını gezmeden dönme.
Seher yeli ile estin yarıştın
Yine akar oldu gözümün yaşı
Bağladım bağrıma bir kara taşı
Geylani’m de bütün pîrlerin başı
Erenler başına derilmedi mi?
Selvi dallarından pîrimin boyu
Sarıldım ipine Rab’bime döndüm
Allah’ın sevgisini gönlüme övdüm
Anamdan doğunca ben çıplak doğdum
Mülkte itibarı Fersah dermedim.
Saygı duydum evliyâya zâkire
Bin bir ismin vardır elifte birsin
Sevgi muhabbetin kalplere girsin
Bir hayat şehrinde doğdum sen varsın
Dağ dendi bize bu diyarda doğduk.
İnsan birbirinden üstün olamaz
Yaradan Mevla’ya sana güvendim
Keskin neşterini vur doktor beyim.
Hastanenin kapısına dayandım
Açta derdimizi gör doktor beyim.
Hastalar çevrende gözüne bakar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!