Raziye Aktaş Şiirleri - Şair Raziye Aktaş

Bir seni sevmiyorum
bir de yüzümdeki sivilceyi
ikinizin de kaldı izi
hadi onu makyajla hallederiz de
seni ne yapacağız sevgili..

Ayrılığa soyunmuşsun yine
en ortalık yerde
kaç kere diyeceğim
bu kadar edepsiz olma diye

Kamera ışıkları önünde sahnelenen
bir replikti
seni seviyorumların..

öylesine sahte
öylesine ezbere.

Sensizliğin
içinde bile sen varken
varlığını inkar etmek,
tüm gerçeklerden arındırmaktı seni
ve kaybetmekti
bir yalanın

İnsan buldukça bunar,
bu yüzdendir çok sevdiğini
bir süre sonra
unutması..

bazen arkadaşlar arasında eğlenip gülüyorum
adını zikrediyor içlerinden biri;
bozuluyorum.
kızıyorlar sonra ' hala mı o? ' diye
' hala o! ' diyorum.
onlarda bozuluyor..

Aşk mı?
evet
hatırlıyorum
daha önce bir yerde duymuştum

ismini yazdım bir beyaz kağıda
süsledim kenarlarını
sonra, o kağıttan gemi yaptım
saldım denize..
su aldıkça batışını izlerken;
iki kelime döküldü dudaklarımdan

Gözlerime hapsettim seni
ne vakit baksan
kirpiklerimin ardına
açık görüş olur
yüzümde

Annemin:
”herkese güvenme! ”
dediği anda güvenmiştim tamda