Raziye Aktaş Şiirleri - Şair Raziye Aktaş

Çıktığım hiçbir kapıyı aralık bırakmam;
Aralık soğuk olur
üşütür kalbim.

bir sakıncası yoksa seni sevebilir miyim?
öpebilir miyim yine en taze gülüşünden?
seninle olan günlerimi geri alabilir miyim,
bir sakıncası yoksa?

gittin gideli uğramıyor şehrime güneş,

elimde sol kolu kırık, sarı saçlı bebeğim
sağ gözümden akan bir damla yaş
üstüm başım çamur içinde
kapıda bekleyen annem
.....
ne zaman büyüdüm?

her kadın biraz çocuktur aslında, ağlarken mesela
kimseler görmesin diye iç sızılarının dışa vurumunu,
gizli gizli ağlar bazen,
öyle haykıra haykıra değil
ürkek, korkak, masum..

Terör vurmuş dört bir yanı gidiyor her gün onlarca askerim
bu nasıl düzen, bu nasıl devrim ki,
düştü yine toprağa kanı, sekiz tane erin.

Kiminin bekliyordu ardında seveni, sevileni
her birinin vardı elbet yolunu gözleyeni..

İki el birleşince
Allah yazar avuç içinde

Bu yüzdendir;
bir çift görünce,
Allah ayırmasın denmesi..

Öyle ağır sözler söyledim ki kalbime,
çok alındı duygularım
bu yüzden sevemez oldum kimseyi..

Bazen
öyle şeyler söylemek istersiniz ki
alfabenin 30. harfine ihtiyaç duyarsınız..

“Elini çabuk tut” dediysem

el’ in elini demedim

vazgeçtim elini çabuk tutma.!
‘eliMi’ çabuk tut

Elinden hiçbir şey kurtulamazdı hani
ellerime kastın neydi.?