Hayat
bakımsız bir hale gelince
tüm yaşanmışlıkları karşına oturtup
- yaşanmamış süsü vermek gerek
Martılar da anlamış gittiğini
küsmüşler denize
ikiye böldüğümüz simidi atıyorum
dönüp bakmıyorlar bile
güvercinler desen
onlarda aynı
Toprağın yağmuru sevmesi gibi sevdim seni
- içime gömerek
Gülüşümün kıvrımlarında uyutacağım seni
uyandığında gözyaşlarımla yıkarsın yüzünü..
bir akşamüstüydü
denize bakan çay bahçesinde..
kaç kez eller çay bardağına gitti geldi,
şekerler alınamadan kaç kez bırakıldı,
çaylar yudumlanamadı.
çünkü, herşeyden vazgeçişti bu
Seni kendime borç bildim
bundandır gırtlağıma kadar
boğuluşum
Gülüşümün kıvrımlarına sakladım seni
ve üzülmüyorum hiç,
bu aşkın başını eğmemek için..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!