Küçükken
“düşe kalka” büyürsün
büyüdüğünde ise
“yata kalka” küçülürsün
Gidiyorum dediğin an
gözlerimden bir damla yaş getirtmedim
çırpınıp durdu kirpiklerimde bir damla
kendini bir an önce dışarıya atmak için
ama hepsini geldikleri yere gönderdim
sırf sen ağladığımda
karanlık bir sokağın en ucunda gözlerin
tam da istediğim yerden bakmaktalar,
bedenimden kopup giden ayaklarım, sana doğru koşmaktalar..
gelirken bana, kendimden bağımsız bir haldeyim.
söz geçiremiyorken gözlerime, kanattığın yaşların içindeyim.
gidişini görmezlikten gelmiştim; olur da bir gün geri gelirsin diye.
Bazen sizin içinizde şehirler yıkılırken,
onda sadece fay hattı yer değiştirir..!
Her gece bir dalga vurur
kalbimin kıyılarına
ve sen
her gece aynı saatte
adını yazarsın
aynı yere..
karanlığın, üzerimi örttüğü bir vakitte
kan ter içinde uyanılan uykudan
geriye tek bi silüet kaldı,
esrarlı gözleri olan bir tanıdık..
sıçradım yerimden; kalakaldım öylece..
ay ışığının aydınlattığı odanın bir köşesine pusmuş,
artık hiçbir metrekaresine gözyaşı düşmüyor
hiçbir bulut, bir diğeriyle kavga etmiyor.
kaldırıldı şemsiyeler, kışın bulmakta zorluk çekilen yerlere..
çamurdan geçilemeyen yollarıma, bir göz kırptı güneş
döndü yine yurduna o çok uzaklardaki kuşlar,
bak cıvıl cıvıl koşturmakta çocuklar
Bazen onu gördüğünüzde,
iki kelimeyi bir araya getiremezsiniz
mesela
seni seviyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!