Ramazan Kılıç Şiirleri - Şair Ramazan Kılıç

Bir melek getirdi beni dünyaya,
Birine rastladım düştüm sevdaya,
Bu ruhum bedenim muhtaç Mevlâya,
Anam yalan babam yalan yâr yalan.

Hep aşkı aradım peşinden koştum,

Ben bir güzel sevdim, Kilis ilinde,
Gözler ela,bal akardı dilinde,
Zehir verse yer içerdim elinde,

Söz verdi gelmedi, vermişler gelin,
Gönlüme ne derim, yarası derin.

Sanki azab gibi gençlik günlerim
Anlamsız bir aşka uzandı elim
Gönül der durmadan dosta gidelim
Ben istiyorum ama kader istermi
Kader istermi mutlu ol dermi

Zıkkım olsun yedikleri,
Medeni imiş ettikleri,
Tek, dünyalık sevdikleri,
İnsanlıktan utanırım.

Gözlerin bakarda neye bakarsın
Seni gören erir hemen yakarsın
Volkan olup gözden kalbe akarsın
Seni tanımadım Leyla mısın sen

Peygamber ocağı,yeri,ocağı,
Mehmedim dinlemez soğuk sıcağı,
Bedeni kefensiz, tutar sancağı,
Şehit ölmez onu vurdum sanırlar.

Günlerdir selamın gelmez
Eksik olsun gönderme
Sevmişim başım dönüyor
Yeter başımı döndürme

Gece rüya gündüz hayal

Varlık örter kusurları,
Elden sildik nasırları,
Geçtik yüzyıl, asırları,
Medeniyet bileni yok.

Bilirsin ki dünya yalan.
Aldanıyor gerçek sanan,
Sen sadece Hak ka inan,
Neden hâla dönmüyorsun?

Konuşursam
İnsanlığı görmeyeni,
Alim olmuş bilmeyeni,
Şer de yola gelmeyeni,
Konuşurum.