Ramazan Kılıç Şiirleri - Şair Ramazan Kılıç

Yolundan çıkarttın sen okumuşu
Tüm kapılar açar bir dokunuşu
İnişe döndürür dimdik yokuşu
Sen misin kıymetli insan mı para

Cahille arkadaş oldun şımarttın

Sevdiklerim yalan oldu
Hayalimi çalan oldu
Benide al götür burdan
Bu şehir yaşanmaz oldu

Yüze gülen kalleş çıktı

Dertler tükenmiyor gönlümüz yaslı
Saadet dediğin şeyin nerdedir aslı
Dost yüzü görmeyeli kalbimiz paslı
Hırs dolu yürekle kim gülebilmiş

Severdim hayatı öyle kusursuz

Kilis in toprağını
Zeytinini bağını
Pekmezini yağını
Görmediysen yaşama

Can vermiş Allahım ömür hediye
Oyalan bir zaman geri dön diye
Güzellikler vermiş olan sevgiye
Sen bilene değil Bildiren e bak

Şehitler kanıyla bir bayrak yapmış
Ay yıldız da bayrağımda yer kapmış
Şehitler ölmezki Rabbime tapmış
Türkiyem Türkiyem sılam Türkiyem
Bayrağına kurban olam Türkiyem

Yalnız kalıp eğer aşkı ararsan
Mutluluğu ona buna sorarsan
İlham ile kavrulupta yanarsan
Gönlünün üstüne yaz beni beni

Ufuklara bakıp hayal kurarsan

Bu gece bir rüya gördüm
Uyandım deliye döndüm
Hasretin yetmezmiş gibi
Anlatayım bak ne gördüm

Telinle duvağınla bana el sallıyordun

İnsanı bilmeyip sevmeyen alem
İşte odur yüzü gülmeyen alem
İnsanlık yoluna girmeyen alem
Merhamete kurşun sıkan mahvolsun

Hakka razı olmaz fazlayı arar

İnsanlıktan çıkıp vahşeti seçen
Dürüstlük yolunda sınırı geçen
Hep benim deyip de ekmeden biçen
İnsanı unutan kul yere batsın