Rahim TAŞ Şiirleri - Şair Rahim TAŞ

KeleBebek

Doktorun “gözün aydın” demesiyle yüreği bayram yerine dönmüştü. Sevinç ve şaşkınlığın beslediği tebessümler yüzüne yayılmıştı. Kocasını doktorun muayenehanesinde unutmuş, merdivenleri heyecanla inmişti. Yağmurun bardaktan boşanırcasına yağdığı caddelerde biriken göletlere aldırmıyordu bile.. Kocası ardından bağırıyordu, ama o duymuyordu. Soluğu dondurmacıda almıştı. Yağmur bir yandan saçlarını ıslatıyor, bir yandan da elindeki dondurmasını eritiyordu. “Üşüteceksin” dedi kocası “Durma yağmurda”. Kolundan tutup bir iş merkezine sokmuştu. “Duydun değil mi Ali, bebeğimiz olacak, evimizde bir kelebek uçacak” dedi. Kocası sevinç gösterisini kesmemiş, tebessüm etmişti.

Sekiz yıl süren tedaviden sonra Zeynep aşılama yöntemiyle hamile kalmıştı. Çocuk özlemiyle geçen yılları nihayet sona eriyordu. Artık çocuklu annelere kıskançlıkla bakmayacak, yanında onların çocuklarını sevmelerine aldırmayacaktı. Göğsünü gere gere kaynanasının karşısına dikilebilecekti. Onun bu ruh halini sadece Ali anlayabiliyordu. Allahtan Ali vardı, yıllarca hep destek olmuş, çocuğunun olmamasını başına kalkmamıştı. Ali de çocuk istiyordu ama Zeynep kadar sorun etmiyordu. Zeynep evde çocuktan başka bir şey konuşmuyor, Ali ise kimi zaman onu uyuklayarak dinliyordu. Zeynep Ali’yi önce bir mobilya mağazasına sokmuş, başlığı kelebeğe benzeyen pembe renkli bir beşik aldırmıştı. Daha sonra perde, cibinlik ve örtüler almıştı. Hepsinin üzerinde kelebekler uçuşuyordu.

İlgi

Alarmlı dürtmeler değil, gülen gözlerle uyandırmaktır ilgi.
Kravatın yakışmadığını söylemek değil, yakışan kravatı bulmaktır ilgi.
Zengin kahvaltı sofrası hazırlamak değil, canının ne istediğini sormaktır ilgi.
Çantanın yerini söylemek değil, kapı eşiğinden vermektir ilgi.

Gel Kadınım


gel kadınım
cana can katanım
en yalın

Oh be

Seni seviyorum
Seni seviyorum derken seni sevdiğimi bilmeni
Ve beni sevmeni istiyorum
Seni seviyorum

“Mutluluk yürektedir.
Yürek bir resim gibidir, akıl ise çerçeve.
Hiç kimse çerçeveye bakarak resim almaz…”


Ne Güzel Seni Tanımak

Ölümcek Ağı

Takıldık
Anayurdu dört baştan saran
Demir ağlara
Hırslandırılmış tren

Sensedim

Bugün sensedim
Aniden
Bir lokma oldu ağzımda
Titreyen yüreğim

on yedi ağustos gecesi saat üç sıfır ikide de başladı göç. Telafisi güç.Şehirlerden,yaşamlardan göçüldü.Zordaydı insanlar. Şoktaydılar, şaşkındılar. Uzmanlar yetişinceye kadar bilinçsizce sürüyordu, can havliyle başlayan can kurtarmalar. Eğitilmiş köpekler ulaştığında enkaz altındaki yaralılara, ağızlarını burunlarını yalarlardı rahat nefes alsınlar diye. Enkaz fareleri mal peşindeydiler, can kurtarıyormuşcasına. Fırsatçılar yardım diye gelen suları satıyordu yaşlı ve güçsüz insanlara..

kimi gördü
kimi görmedi
kimi görmemezlikten geldi

BİR CEMREDİR VERGİ

Bir cemredir vergi sevinç çığlığı
Aydınlatır hemen tüm karanlığı
Okulu, köprüsü, insan sağlığı
Vergiyle canlanır bu güzel vatan

“Üzerine su döküldüğünde
Nasıl da topaklaşır kahve, krema, şeker
Sımsıkı sarılarak birbirlerine
Bilmezler ki suya karışmadan içilmezler
Anne kahve,
Çocuklar krema, şeker