Rafet Maden Şiirleri - Şair Rafet Maden

Bir hata işlersin olur sebebin,
O anda yazılır ölüm fermanı.
Bir anda suçlu olur kaderin,
İsyanla başlar ölüm fermanı.

Delice seversin yalnız kalırsın,

Kimse değiştiremez bendeki sevgini,
Sen kahretsende ben kahrolmam.
Tutamasamda o narin ellerini,
Sabrederim,isyan edip kahrolmam.

Yakarken hasretin tutuşturup bedenimi,

RAFET dediğiniz zaman hemen bakarım,
Ailemden ayrı uzaklarda yaşarım,
Feleğin sillesinden darbeler alırım,
Ezilsemde bu dünyada krallar gibi yaşarım.
Tanrımdan tek isteğim birine bağlanayım.

Bir şiir yazmak istedim sana,
Kalemler kırıldı korktum SELMA.
Hayalinle yatmak istedim ama,
Hayaller karıştı bulamadım SELMA.

Sabahı gördüm seni ararken,

Kaybettik neleri şu dünyanın zevkinde,
Sen yetim kaldın yine TÜRKÜ'M.
Sazlar pop'a girmiş, arabesk dilinde,
Kaybolmuşsun yine sen TÜRKÜ'M.

İsyan ettirmişiz kendimize hayatı,

Daha ilk günden değişti herşey,
Sigaramın dumanı bile başka çıkıyor,
Ayrılık anlatılması zor şey,
Yaşanmadan inan anlatılmıyor.

Ne kadar uzakta olsanda bana,
Ben seni yinede severim.
Bir gün veda etsemde sana,
Unutmayacağım yemin ederim.

Biri vardı derim adını saklarım,

Öyle doluyumki bu akşam,
Dokunsan ağlayacak gibiyim,
Moralin bozulur ben sussam,
İsterdimki kimseye görünmeyeyim.

Öyle doluyumki bu akşam,

Anlamsız
Anlamsız olan bir dünyada hesap vermek
Hakimi olmayan bir mahkemede ceza görmek gibi.
Kimden hesap sorulacak acaba?
Geçmiştenmi yoksa doğmamış gelecektenmi!
Herkes bir suçlu arıyor,

Burası bir ülke,
O kadar genişki o kadar büyük,
Ne güz var nede kış,
Sadece bahar var bu ülkede.

Burası bir ülke,