Rafet Maden Şiirleri - Şair Rafet Maden

Gelecek günler çocuklarım için doğacak,
Bu vatan olmazsa gelecek olmayacak.
Eğerki vatan için, eğerki gelecek günler için,
Bu vatan şehit isterse,
Bilinki,
Bu Asker ölene kadar,

Dünyamı başıma yıkan o kara gün,
Dostlarımın matemi var, düşmanlarımınsa düğün,
Nasılda umutlarım yıkıldı bir anda,
Nasılda vedasız gittin sen Tokat'a.

O öldü dediler inanmak istemedim,

BİR BERRAK UMMAN

Bir su taneciğini düşünün.Her ne kadar hayatın bir parçasıysa da tek başına bir anlamı olmaz.ister temiz olsun, isterse kirli; hayatını ya bir güneşle yada kendi kendine bitirir.Bunlardan milyonlarca olduğu zaman nehir, hatta umman (okyanus) olur.

Peki bunlar biryerde birikmiyorsa buna umman diyebilirmiyiz? Elbette hayır.Bunları toplayacak, bir arada tutacak bir yer olması gerek.

Gözlerden inatla gelen fırtına,
Bir damlanın anasıdır hıçkırık.
Yılların günahı, zevkin sonunda,
Asileştiren güzelliktir hıçkırık.

Zamana bakınca durgunlaşıp,

Yüzüme bakma çok pişmanım,
Nelere göğüs gerdik nelere katlandık.
Senin yokluğunu herzaman aradım,
İşte bak sonunda ayrıldık.

Ne yollar, ne ölüm, nede hasret,

Bu akşam yine kafam bozuk,
Efkar almış götürmüş düşüncemi,
Kırık bir şişe gibi burada dostluk,
Tutmak istedikçe parçalıyor yüreğimi.

Hangi dünya kaldıki önüne sereyim,
Dünyayı yalanlar sarmış annem.
Ben hâlâ bildiğin gibi dertliyim,
En önemli derdim yine sensin annem.

Acıyı sarıpta kanayan yarama,

Bir sigaranın dumanındayım
Dinliyorum yağmur sesini
Gözle görünsemde uzaktayım
Özledim mazinin güzelliğini.
Bir başkaydım o zamanlar
Bilirler benimle yaşayanlar

Bir doğuştur senin hayat dediğin,
Derinliği düşünmeden daldığın deniz.
Umutlar uzakta görünen bir kara,
Çırpınırsın kurtulman ise ümitsiz.

Kapılırsın bir düşüncenin hedefine,

Kalbime yazdığım bu sevginin,
Temeli sensin Allahım.
Günahkar olduysam bu yolda,
Nedeni sensin Allah'ım.

Sen verdin bana bu kalbi,