Rafet Maden Şiirleri - Şair Rafet Maden

BİR BERRAK UMMAN

Bir su taneciğini düşünün.Her ne kadar hayatın bir parçasıysa da tek başına bir anlamı olmaz.ister temiz olsun, isterse kirli; hayatını ya bir güneşle yada kendi kendine bitirir.Bunlardan milyonlarca olduğu zaman nehir, hatta umman (okyanus) olur.

Peki bunlar biryerde birikmiyorsa buna umman diyebilirmiyiz? Elbette hayır.Bunları toplayacak, bir arada tutacak bir yer olması gerek.

Bir sigaranın dumanındayım
Dinliyorum yağmur sesini
Gözle görünsemde uzaktayım
Özledim mazinin güzelliğini.
Bir başkaydım o zamanlar
Bilirler benimle yaşayanlar

Bir doğuştur senin hayat dediğin,
Derinliği düşünmeden daldığın deniz.
Umutlar uzakta görünen bir kara,
Çırpınırsın kurtulman ise ümitsiz.

Kapılırsın bir düşüncenin hedefine,

Hasret anlatılması zor bir isim,
İnsanlık karanlıkta kalan tek resim,
Beni düşünüp aynaya bak, eğer gülümsüyorsan
İşte bu dünyadaki benim son eserim.

İki ayrı dinin iki mübarek günü,
İki ayrı bebeğin bir yas günü.
Yine dostların matemi düşmanların düğünü,
İki ayrı patlama ve yanan yürekler.

Gittin o Cumartesi'nin yoğun olan işine,

Öyle bir dert varki içimde,
Anlatmak istiyorum,anlatamıyorum.
Hem dert hem sevgi yüreğimde,
Anlatmak istiyorum,anlatamıyorum.

Bir cesaret versen yüzüme bakıp,

Birini sevdim yüreğimi yaktı,
Bana göz kırpıp peşine taktı,
Şimdi yolumu değiştiriyorum,
Abisi cezaevinden çıktı.

Evirdi çevirdi düze getirdi,

Sen yüreğime derlediğim gülümsün,
Herşeyimle seni yaşatıyorum.
Bırak da gönüllerimiz gülsün,
Sen gülünce ben gençleşiyorum.

Güzelliğin içimi yakmış bir kere,

Neleri yaşatmadıkki
Neleri şu şiirlerimizde.
Bazende yıkıldık ama
Tamamen yüreğimizden
Geldiği gibi yazdık.

Ne zaman hasretin çökse üzerime,
Tanrıma el açıp seni istiyorum.
Resmini saklıyorum cebimde,
Gittiğin yollardan seni bekliyorum.

İmreniyorum uçan kuşlara,