Beni unutturacak hiç bir ten yok diyor küstahça,
Evet yok diyorum ve ben kazanıyorum bu oyunu.
Oysa bilmiyor, onuda egosu yüksek başka bir insanı unutmak için sevdim..
Peyami Beyoğlu
Gittin günden beri yalnızca özlemin süslüyor artık bedenimi,
Aynaya her baktığımda siyahın matemine sığınmış derin bir sessizlik görüyorum
Sanki hayat seninle birlikte terk etti beni,
Bir baksana etrafına, her sabah yüzüme sürdüğün gülüşüm de sende mi? kaldı.
Biz hiç bir olamamış kayıp bedenlerdik,
Hiç rahmine düşmedi aşkım kalbinin.
Ölü yarınlar doğurdun hep,
Ve gömdün yarım kalan umutları göz bebeklerimin ıslah mezarlığına,
Şimdi ustur duaları,
Geçmişte çekildiğimiz fotoğraflar değil.
O fotoğraflardaki Tarihler hüzünlendirir.
Peyami Beyoğlu
Sen onu kendinden bir parça görüp severken.
O aklındakini sende yaşatmak için sever.
Miras kalır bir başkasının en sevdiği yanı sana.
Belki sevişmeleriniz gerçektir ama aşkınız üvey...
Kim bilir belkide seninle son kez hüzünlü bir kelime oluruz..
Şımarık,
Edepsiz,
Çıplak,
sevgisi yüzülmüş bir kalpte saklanan.
Ben bacaklarının arasında büyüdüm kadın,
Meşru hayallerimi düş kırıklıklarına indirgedim,
Hem senide ilk görüşte değil bir zina sonrası sevdim,
Sen beni doğurmadın ama içimdeki çocuğu öldürdün...
"Bu yüzden nerden bakarsan bak, bende aşk hep fahişe kızılı"
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!