Mevsimlerden filistin,
Günlerden gazze
Bir bebek daha doğmadan öldü
Annesinin karnına gömüldü
Utanmadan yaşıyoruz Elhamdülillah
Sen bir heceyken ben senden kelime çıkardım, süslü cümleler kurdum.. Sen şiir değildin ama ben çok şairdim...
"Seni aşk sanıp yanlış telaffuz etmişim"
Ruhunu çıplak tenlere satmış bedenlerin,
Ve Kirlenmiş duygulardan arınmak isteyen günahkar aşıkların
son durakları oldu hep kalbim.
Bana kızmayınız,
Aldığım her nefeste biraz daha batırıyor,
Bedenim hissizleşip,
Bana vurmadın,
Canımı yakacak,
Bedenime bu acıları yaşatacak bir zarar vermedin.
Sen nasıl bir büyüsün aşk,
Gidişinle beni yıka biliyorsun...
Küfür et,
Önce kalbimi kırdın,
sonra özür dileyip unuturum sandın.
Haklıydın, unuttum gitti.. seni!
Peyami Beyoğlu
Gittin
Paslı sözcükler kaldı göz yaşlarıma sığınmış,
Birde dilimden düşmeyen şarkımız
"ah burda olsan çok güzel hala istanbulda sonbahar"
Gözlerin dedim.
O gök yüzü mavisi gözlerin bir tek beni görsün,
Gök yüzü herkesindir,
Bakan görür değip gözlerini halka açmakta neyin nesi sevgilim.
Herkes bir yerlere gidiyor, ben ise anılarıma, üstelik yeterince sarhoş olunca sende eşlik ediyorsun bana..
Beni sevmesen de hayal kırıklığı geçirmem.
Ben alıştım bir şey olduktan sonra sevinmeye..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!